Marcos Rodríguez Pantoja

neno ferino español

Marcos Rodríguez Pantoja, nado en Añora (provincia de Córdoba) o 7 de xuño de 1946, é coñecido por ser un dos poucos casos documentados de nenos salvaxes españois.[1]

Infotaula de personaMarcos Rodríguez Pantoja
Biografía
Nacemento7 de xuño de 1946 Editar o valor em Wikidata (77 anos)
Añora, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpastor Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Emigrou cos seus pais a Madrid, onde a súa nai morreu dando a luz ao seu cuarto fillo, que morreu pouco despois, tendo Marcos 3 anos. O seu pai volveu casar con outra muller, que xa tiña un fillo dun matrimonio anterior. A súa madrasta someteuno a maltrato crueis, mentres estaba ao mando, probablemente, dar en gran parte motivos da súa decisión posterior de non volver á sociedade. Nos anos cincuenta instaláronse en Fuencaliente (Cidade Real), na Serra Morena, onde se dedicaron á fabricación de carbón.

En 1954, con Marcos Rodríguez sete anos, e despois dunha vida de abusos, foi vendido ou entregado a un facendeiro local que o deu a un pastor, para servir como un relé e foi á morte daquel, que vivira con el nunha cova, cando o neno foi abandonado no medio da natureza. En 1965, tras once anos vivindo en completo illamento dos seres humanos e a única compañía dos lobos, foi atopado pola Garda Civil, que o trasladou a Fuencaliente amordazado, mentres ouveaba e parecía un lobo. A policía non presentou cargos contra o pai, que na época aínda estaba vivo, e recoñecendo o seu único fillo reprendido por perder o seu abrigo.

Posteriormente, as monxas do hospital e un cura ensinoulle, unha vez máis, o uso da fala, como vestirse, camiñar erecto, comer con cubertos e foi internado no Hospital Convalescent Fundación Vallejo en Madrid, para ser reintroducida como adulto na vida na sociedade. Foi enviado a Mallorca onde viviu nun albergue pagando co seu traballo.

Fixo o servizo militar e dedicouse a traballar como pastor e na industria da hostalaría. El sufriu numerosos golpes e decepcións, cando ignorou o funcionamento da sociedade e o significado dos cartos. Despois de vivir en Fuengirola (Málaga) e mesmo empeza a vivir nunha cova, trasladouse a unha aldea do interior de Ourense, Rante, onde foi recibido por Manuel Barandela Losada, un xubilado policial, a quen chamou de "xefe" e considerou a súa familia, ata a súa morte

Actualmente, é patrocinado por unha familia holandesa, sendo normalmente invitado polos concellos, asociacións e diversas organizacións para dar charlas nas que narra a súa experiencia extraordinaria. Ademais, foi entrevistado en numerosos programas de televisión.

Traballos sobre a súa vida editar

O dramaturgo Kevin Lewis escribiu un xogo infantil inspirado na vida de Marcos Rodríguez, titulado Marcos. O seu caso foi obxecto da tese de doutoramento do antropólogo que o entrevistou e foi filmada en 2010, titulada Entrelobos e dirixida por Gerardo Olivares.

O mencionado escritor Gabriel Janer Manila escribiu un traballo clasificado como un mozo adulto titulado Yo jugué con lobos, na editorial La Galera.

Notas editar