Manuel Mandianes
Manuel Mandianes Castro, nado en Loureses (Aguís, Os Blancos) o 14 de xaneiro de 1942, é un antropólogo galego.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 14 de xaneiro de 1942  (82 anos)Loureses, España |
| Educación | Universidade de Estrasburgo |
| Actividade | |
| Ocupación | antropólogo, escritor |
| Empregador | Consello Superior de Investigacións Científicas |
    | |
Traxectoria
editarDespois de estudar no seminario, marchou como misioneiro a Colombia, onde foi acusado de guerrilleiro e, como consecuencia, expatriado. Estudou teoloxía e antropoloxía en Estrasburgo (Francia)
É doutor en Etnografía e Antropoloxía [1], en Ciencias Sociais e Socioloxía [2], e en Teoloxía [3].
Científico titular do CSIC, dirixiu o Instituto de Estudios Sociales Avanzados (IESA) en Barcelona (entre 1996-1999). Realizou traballos de investigación sobre temas antropolóxicos de Galicia. Publicou diversos capítulos en obras colectivas e artigos en revistas como Grial, Boletín Auriense e El Museo de Pontevedra. Foi colaborador do programa da TVG Luar. É colaborador asiduo en radio, televisión e diversos medios de prensa xeralistas (El País, El Mundo, La Vanguardia, La Voz de Galicia, Faro de Vigo etc.).
Obras
editar- Loureses, antropoloxía dunha parroquia galega, 1984, Galaxia [4].
- Las serpientes contra Santiago, 1989, Sotelo Blanco.
- Que enterren o meu corazón en Loureses, 1992, Biblioteca de Autores Galegos, Diario 16 de Galicia.
- El valle de Josafat, un fresco de la España actual, 1993.
- Peregrino a Santiago: viaje al fin del mundo, 1993.
- A concentración parcelaria (con Olegario Sotelo Blanco), 1994.
- O ciclo da vida (con Fina M. Antón), 1998.
- En cueros vivos. Pensamiento de Camilo José Cela sobre el hombre, 2002.
- O burro, 2002.
- O río do esquecemento. Identidade antropolóxica de Galicia, 2003 (Premio da Crítica de Galicia, 2004).
Notas
editarVéxase tamén
editarBibliografía
editar- Gran Enciclopedia Galega, s.v. 'Mandianes Castro, Manuel'.
Ligazóns externas
editar- Diario nihilista de un antropólogo Blog de Manuel Mandianes
- Ficha do autor en Xerais Arquivado 22 de setembro de 2010 en Wayback Machine.