Louis De Geer
Louis De Geer, nado o 17 de novembro de 1587 en Liexa e finado o 19 de xuño de 1652, en Ámsterdam, foi un comerciante e industrial sueco-holandés de orixe valoa. Esta considerado o pai da industria sueca por introducir os altos fornos valóns en Suecia. Produciu canóns para o movemento protestante alemán, a mariña neerlandesa, a Compañía Holandesa das Indias Orientais e a Compañía Holandesa das Indias Occidentais.[1]
.png)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 17 de novembro de 1587 Liexa |
| Morte | 19 de xuño de 1652 (64 anos) Ámsterdam |
| Datos persoais | |
| Residencia | Keizersgracht (pt)  (1634–)Suecia |
| País de nacionalidade | Suecia Provincias Unidas |
| Actividade | |
| Lugar de traballo | Estocolmo |
| Ocupación | arms trader (en) (1618–), diplomático , comerciante , emprendedor |
| Lingua | Lingua neerlandesa |
| Familia | |
| Familia | De Geer family (en) |
| Cónxuxe | Adrienne Gerard (en) (1612–) |
| Fillos | Laurens de Geer (en) , Jean de Geer (en) , Adriana de Geer (en) , Louis de Geer Herre till Finspång, Fossala, Ekesund, Ringstaholm, Wenda och Prysgärd (pt) , Emanuel de Geer (pt) , Sara de Geer (en) |
| Pais | Louys de Geer gezegd de Gaillarmont (en) e Jeanne d'Neille (en) |
| Irmáns | Margaretha de Geer (en) |
| Parentes | Elias Trip (en) (cuñado) Jacob Trip (en) (cuñado)Pieter Corneliszoon Hooft (pt) (cuñado) |
| Cronoloxía | |
| 1640 | ennoblement (en)
|
 | |
Traxectoria editar
De Geer era fillo do comerciante e industrial do ferro Louis de Geer de Gaillarmont (1535-1602) e de Jeanne de Neille (1557-1641). Convertidos ao protestantismo, os De Geer venderon en 1595 as súas propiedades e marcharon a Dordrecht, onde existía un barrio habitado por comerciantes de Liexa.
Entre 1605 e 1608, De Geer aprendeu a tratar o cobre na localidade francesa de Roanne en Francia, e logo estableceu o seu primeiro negocio en La Rochelle[2] En 1611 volveu a Dordrecht e asociouse con seus cuñados e o ano seguinte casou con Adrienne Gérard (ca. 1590–1634), tamén orixinalmente de Liexa, con quen tivo 16 fillos.[2] Tras gañar unha fortuna mudouse a Ámsterdam en 1615 e por esa época asociado con Willem de Bresche comezou o comercio de cobre coa coroa sueca.[3] Co inicio da guerra dos Trinta Anos aumentou a demanda de armas, e De Geer incrementou a súa produción e entregou armas ao rei Gustavo II Adolfo de Suecia, que quedou impresionado polos seus instintos empresariais, e puido arrendar propiedades nas proximidades de Finspång, Östergötland, onde ao pouco De Geer establecía unha formidable industria con traballadores valóns que traballaban segundo o método de forxa valón que producía o ferro en barras máis apreciado de Europa.[4]
O goberno sueco continuou a apoialo e así recibiu en 1620[5] monopolio do cobre e do comercio de ferro, De Geer adoptou Suecia como a súa segunda patria e acabou asentándose alí entre 1627 e 1631. En 1634 comprou "Het Huis met de Hoofden" no Keizersgracht de Ámsterdam. A súa muller morreu despois de nacer o seu décimo sexto fillo.[6]
En 1640 volveu outra volta Suecia e a raíña ennobreceuno, mercou novas propiedades no país, e mesmo a embaixada dos Países Baixos en Suecia ten a súa sede en antigas propiedades de De Geer en Estocolmo.[6]
Comisionado por Axel Oxenstierna foi a Ámsterdam para apoiar a guerra contra Dinamarca, e en 1644, ao inicio da guerra de Torstenson contra os dinamarqueses, equipou unha armada para loitar contra eles, compúñana 32 naves cos seus mariños, oficiais e armamento e os suecos foron capaces de conquistar Fehmarn en Dinamarca grazas á súa axuda. De Geer está considerado o responsable da creación da Compañía Sueca de África, ao se fundar a empresa en 1649 estalaron disturbios en Ámsterdan. Morreu en 1652 ao enfermar tras outra viaxe a Suecia.
Notas editar
- ↑ "Louis De Geer" Nordisk familjebok 6. Stockholm: Project Runeberg. 1907. pp. 2–4.
- ↑ 2,0 2,1 Jan Romein e Annie Romein-Verschoor (1977). Louis de Geer. Erflaters van onze beschaving: Nederlandse Gestalten Uit Zes Eeuwen . Amsterdam. p. 285-305. ISBN 978-90-214-2028-8.
- ↑ Ole Peter Grell (2011) Brethren in Christ: A Calvinist Network in Reformation Europe Cambridge University Press, 2011, p. 276
- ↑ Anders Florén e Göran Rydén "Convergencia tecnológica y diversidad social. Mercados, centros de producción y cambio tecnológico en la industria del hierro europea, 1600-1850" Revista de Historia Industrial 12 (1997). Universitat de Barcelona, p. 98
- ↑ Maarten Prak e Diane Webb (2005) The Dutch Republic in the Seventeenth Century: The Golden Age Cambridge University Press, p. 123
- ↑ 6,0 6,1 "Louis De Geer". Svenskt biografiskt lexikon 10. Stockholm, 1931. p. 457.