Linguas barbacoanas

familia de linguas indíxenas faladas en Colombia e Ecuador

As linguas barbacoanas son unha familia de linguas faladas en Colombia e Ecuador. As linguas barbacoanas ocupan unha área relativamente grande e fragmentada do sur de Colombia e das provincias costeiras de Ecuador. Existen cinco linguas vivas: cha’palaa (ou cayapa), tsafiki (ou colorado), awá pit (ou cuaiquer), guambiano (ou wam) e totoró:

Linguas barbacoanas
Falado en: Colombia e Ecuador
Total de falantes: ~57.000 (2009)[1]
Familia: Americana
 Unha das familias primarias
  Linguas barbacoanas
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
Mapa
Status

Linguas editar

As linguas barbacoanas constan de 5 linguas vivas, xa que o pasto, o muellama, o coconuco e o caranqui están hoxe extintas.

  • Setentrionais
  • Awan (tamén coñecida como awá ou pasto)
  • Awá pit (tamén coñecida como cuaiquer, coaiquer, kwaiker, awá, awa, telembi, sindagua, awa-cuaiquer, koaiker, telembí)
  • Pasto–muellama
  • Pasto (tamén coñecida como past awá) (†)
  • Muellama (tamén coñecida como muellamués, muelyama) (†)
  • Coconucos (tamén coñecida como guambiano–totoró)
  • Guambiano (tamén coñecida como mogües, moguez, mogés, wam, misak, guambiano-moguez, wambiano-mogés, moguex)
  • Totoró (tamén coñecida como polindara)
  • Coconuco (tamén coñecida como kokonuko, cauca, wanaka) (†)
  • Meridionais ? (Cayapa–tsafiki)
  • Caranqui (tamén coñecida como cara, kara, karanki, imbaya) (†)
  • Cha’palaa (tamén coñecida como cayapa, chachi, kayapa, nigua, cha’palaachi)
  • Tsafiki (tamén coñecida como colorado, tsafiqui, tsáfiki, colorado, tsáchela, tsachila, campaz, colima)

Notas editar