Linda Garcia (ambientalista)

ambientalista estadounidense

Linda García, nada en Wilmington, Delaware en 1969, é unha activista ambiental estadounidense que vive en Vancouver, Washington. En 2013, decatouse dos plans dunha terminal petroleira de Tesoro Savage no porto de Vancouver, deseñada para ser a máis grande dos Estados Unidos. Despois de examinar os rexistros da empresa, liderou unha campaña contra o proxecto, logrando reunir a oposición pública. En xaneiro de 2018, o gobernador Jay Inslee denegou os permisos necesarios, poñendo fin ao proxecto.[1][2] En recoñecemento aos seus esforzos, en abril de 2019 Garcia foi unha dos seis ecoloxistas que recibiron o Premio Mediombiental Goldman.[3]

Infotaula de personaLinda Garcia
Biografía
Nacementodécada de 1970 Editar o valor em Wikidata (39/49 anos)
Datos persoais
País de nacionalidadeEstados Unidos de América Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Wyoming (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónecoloxista , asistente social Editar o valor em Wikidata

Primeiros anos editar

En 1969, García naceu en Wilmington, Delaware. Cando era nena, García sufría os cheiros das plantas químicas da zona.

Carreira profesional editar

En abril de 2013, García tivo coñecemento dos plans de desenvolvemento da terminal petroleira Tesoro Savage, non moi lonxe da súa casa en Fruit Valley, Vancouver, e preocupouse de que a contaminación resultante puidese ser prexudicial para a saúde da hipoplasia pulmonar do seu fillo e a asma crónica da súa filla.[4]

Como líder da Asociación de Veciños de Fruit Valley, García investigou os antecedentes de Tesoro Corporation, a empresa líder no proxecto. Descubriu que debía $ 10 millóns en multas por contaminación do aire e 720 000 dólares por infraccións de seguridade. Conseguiu o apoio dos sindicatos e as asociacións empresariais da zona que tamén estaban preocupados polos posibles perigos para a saúde. Converteuse na súa portavoz, expresando as súas preocupacións en reunións e facendo campaña contra o proxecto.[5]

García logrou alentar ao Concello de Vancouver a presentar unha apelación contra a proposta ao Consello de Avaliación de Instalacións Enerxéticas do Estado de Washington (EFSEC). A pesar da súa grave enfermidade, asistiu a todas as súas reunións de 2014 a 2017, representando os intereses dos residentes de Fruit Valley. En novembro de 2017, grazas á súa participación, o EFSEC recomendou por unanimidade que o Estado rexeitase outorgar un permiso para a terminal petroleira, alegando riscos para «a vida, a seguridade, a propiedade e o medioambiente». En xaneiro de 2018, o gobernador Inslee deu seguimento á votación e negou os permisos para o proxecto. Como resultado, Tesoro Savage e o porto rescindiron o contrato de arrendamento da compañía, cancelando efectivamente todos os plans futuros para a terminal.[5][6]

En abril de 2019, García foi galardoada co Premio Ambiental Goldman por impedir o desenvolvemento da terminal petroleira máis grande de América do Norte e salvagardar a seguridade e o benestar da súa comunidade.[3]

Notas editar

  1. Javorsky, Nicole (2019-04-29). "Linda Garcia Kept Pollution Out of Her Neighborhood—And Just Won the 'Green Nobel'". Bloomberg.com (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  2. Knoblauch, Jessica A. (2018-04-25). "Grassroots Activists Just Proved Big Oil Can’t Buy Its Way Into America’s Hometowns" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  3. 3,0 3,1 Dasgupta, Shreya (2019-04-29). "Meet the winners of the 2019 Goldman Environmental Prize" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  4. Mark, Jason (2019-04-27). "In Vancouver, Washington, a Mother Helps Defend a “Thin Green Line”" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  5. 5,0 5,1 "Linda Garcia" (en inglés). Consultado o 2021-04-20. 
  6. "Tesoro and Savage Abandon Plans for Vancouver Oil Terminal" (en inglés). 28 de febreiro de 2018. Consultado o 2021-04-20. 

[[ORDENAR:Garcia, Linda}}