Landulfo II de Capua
Landulfo II, nado sobre 825 e finado en 879, foi bispo e gastald (conde) de Capua.
| Landulfo II de Capua | |
|---|---|
| Nacemento | c. 825 |
| Falecemento | 879 |
| Relixión | Igrexa católica |
| Ocupación | sacerdote |
| Pai | Landulf I of Capua |
| Irmáns | Lando I of Capua e Pando of Capua |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
TraxectoriaEditar
Era o máis novo dos catro fillos de Landulfo I, Gastald de Capua. Cando era novo ingresou na igrexa e cando seu pai morreu, seu irmán máis vello, Lando, sucedeuno como Lando I.
Á morte de Paulino, Bispo de Capua, o conde Lando I nomeou ó seu irmán Landulfo bispo desa cidade. Lando morreu no ano 861 e o seu fillo máis novo, Lando II de Capou morreu uns meses despois, sendo sucedido polo seu tío e irmán máis vello de Landulfo, Pando de Capua. Pando tamén morreu pouco despois e estalou unha crise sucesoria. O fillo de Pandon, Pandenulfo, foi apartado da sucesión e Landulfo, a pesar da súa condición de bispo, apoderouse do trono de Capua no ano 863. Pronto foi recoñecido polo duque Lamberto I de Spoleto. No ano 866 o bispo-conde foi atacado polo emperador Luís II, pero posteriormente negouse a participar na rebelión contra el liderada por Adelchis de Benevento no ano 871. Á morte do emperador Luís (875), que establecera unha paz cos habitantes de Mezzogiorno, Landulfo aliouse cos sarracenos de Sicilia, pero no ano 877 o Papa Xoán VIII convenceuno de que abandonara esa alianza e se unise ós cristiáns contra os musulmáns. Pasou os anos seguintes defendendo a costa de Amalfi co seu navío persoal a cambio de tributo. Morreu no ano 879, sendo aínda conde de Capua, e coa súa morte estalou outra crise sucesoria. Na crónica de Erchemperto, de quen foi contemporáneo, é considerado un terrible vilán.
Véxase taménEditar
Outros artigosEditar
BibliografíaEditar
- Historia Langabardorvm Beneventarnorvm en The Latin Library
- Caravale, Mario (ed). Dizionario Biografico degli Italiani: LXIII Labroca – Laterza. Roma, 2004.