Juan Manuel Paz Novoa

avogado, xornalista e político galego


Juan Manuel Paz Novoa, nado en Ourense o 4 de maio de 1839 e finado na mesma cidade o 26 de setembro de 1895, foi un avogado, xornalista e político galego.

Modelo:BiografíaJuan Manuel Paz Novoa

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento4 de maio de 1839 Editar o valor en Wikidata
Ourense, España Editar o valor en Wikidata
Morte26 de setembro de 1895 Editar o valor en Wikidata (56 anos)
Ourense, España Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaCemiterio de San Francisco de Ourense Editar o valor en Wikidata
Gobernador civil da provincia de Pontevedra
Deputado no Congreso dos Deputados
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónxornalista, político, xurista Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteEnsayo de un catálogo de periodistas españoles del siglo XIX (1903-1904), (sec:Paz Novoa (Juan Manuel), p.334) Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1564660 BUSC: paz-novoa-juan-manuel-1839-1895

Traxectoria

editar
 
Álbum de la Caridad. Juegos Florales de La Coruña en 1861.[1]

Acadou o grao de bacharel en Filosofía, Dereito Civil e Canónico e licenciouse en Dereito na Universidade de Santiago de Compostela, doutorándose máis tarde na Universidade Central de Madrid. Foi profesor de ensino medio en Bilbao, onde impartiu as materias de Economía Política e Dereito Mercantil. Conseguiu despois a cátedra destas materias en Ourense e tamén deu clases na Escola de Comercio de Ribadeo e da Coruña. Na Coruña exerceu como avogado, defendendo a Manuel Curros Enríquez no xuízo seguido contra el trala publicación de Aires da miña terra.

Militou no Partido Republicano Federal, formou parte da Xunta revolucionaria de Ourense en 1868, e foi capitán da Milicia Fuerza Ciudadana. Foi deputado (1873-1874) e gobernador civil de Pontevedra (1893). Foi o máximo inspirador da Lei de Redención de Foros de 1873 e participou na confección do Código civil como representante de Galicia.

Fundou e dirixiu o periódico ourensán El Correo de Galicia en 1872 e colaborou en El Orensano, La Nueva Galicia, El Heraldo Gallego, El Derecho e La Tertulia. Escribiu poemas que foron recollidos no Álbum de la Caridad e no álbum literario La aldea de Casdemiro (1876).

Foi correspondente da Real Sociedade Económica de Amigos do País de Santiago e membro da Real Academia da Historia e da de Xurisprudencia e Lexislación.

  • Cartilla constitucional para uso de los niños que concurren a las escuelas de instrución primaria, 1870.
  • Los foros en Galicia. Apuntes sobre la actual organización de la propiedad territorial en estas cuatro provincias y necesidad de su reforma, 1872.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar