Wikipedia

Josep Baselga

Josep Baselga i Torres nado en Barcelona o 3 de xullo de 1959 e finado en Baixa Cerdanya o 21 de marzo de 2021,[1] foi un oncólogo catalán. Doutor en Medicina e Cirurxía, profesor de medicina na Universidade Autónoma de Barcelona e presidente do Comité Científico do Instituto de Oncoloxía Vall d'Hebron (VHIO, coas siglas en inglés) de Barcelona. Desde setembro de 2010 compatibilizouno coa xestión da División de Oncoloxía do Hospital Xeral de Massachusetts (MGH), dependente da Universidade Harvard.[2][3] Traballou desde 2019 na empresa AstraZeneca como xefe de investigación e desenvolvemento do departamento de oncoloxía. Foi unha das referencias mundiais no eido oncolóxico.[4]

Infotaula de personaJosep Baselga

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento3 de xullo de 1959 Editar o valor em Wikidata
Barcelona, España Editar o valor em Wikidata
Morte21 de marzo de 2021 Editar o valor em Wikidata (61 anos)
Baixa Cerdanya, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Enfermidade de Creutzfeldt-Jakob Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Autónoma de Barcelona Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoOncoloxía Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónprofesor universitario (–2013), médico , oncólogo , investigador Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Harvard Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua catalá, lingua castelá e lingua inglesa Editar o valor em Wikidata
Participou en
20 de xaneiro de 2016World Economic Forum Annual Meeting 2016 (en) Traducir
21 de xaneiro de 2015World Economic Forum Annual Meeting 2015 (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios
Dialnet: 2011069

Traxectoria editar

Formación editar

Licenciouse en Medicina en 1982 pola Universidade Autónoma de Barcelona e, posteriormente, comezou a súa formación en Medicina Interna no Hospital Universitario Vall d'Hebron. En 1986, marchou a Estados Unidos para completala no Hospital Kings County de Brooklyn e, pouco despois, na área de oncoloxía do Memorial Sloan Kettering Cancer Center (MSK) de Nova York.[2] Doutorouse cun premio extraordinario en 1992.

Carreira profesional editar

Regresou a España en 1996 como xefe de servizo do Departamento de Oncoloxía Médica, Hematoloxía e Oncoloxía Radioterapia do Hospital Universitario Vall d'Hebron de Barcelona. Alí traballou entre 1996 e 2010, sendo desde o 2000 membro do Consello de directores do Instituto de Investigación Vall d'Hebron e baixo a súa dirección creouse, en 2006, o Instituto de Oncoloxía Vall d'Hebrón (VHIO) ao que axudou a converter en referente mundial no estudo da oncoloxía.[2]

En marzo de 2010, aceptou a proposta de Bruce Chabner, director do MGH (Massachusetts General Hospital) de Boston, Estados Unidos e dependente da Universidade Harvard, para dirixir, a partir de setembro de 2010, a división de oncoloxía (con máis de 100 investigadores) do hospital. Traballou nel como director entre 2010 a 2013, compatibilizándoo coa presidencia do Comité Científico do Instituto de Oncoloxía Vall d'Hebron (VHIO) - Hospital Universitario Vall d'Hebron -de Barcelona.

O 5 de setembro de 2011, anunciouse que, a partir do 1 de xaneiro de 2013, exercería como Physician-in-chief (é dicir, que se ía converter en director médico pero con competencias máis amplas), no Hospital Memorial Sloan-Kettering de Nova York, considerado o mellor centro do mundo en investigación do cancro e onde se especializou na loita contra o cancro de mama.[5] No hospital, tiña ao seu cargo 1.000 médicos e 13.000 traballadores, manexando un orzamento de 2.600 millóns de dólares.[6] Dirixiuno até 2018, cando renunciou por un conflito de intereses coa industria farmacéutica recibindo pagos por asesoría de Roche e Bristol-Myers Squibb, entre outras compañías.[7]

En abril de 2014, converteuse en presidente da Asociación Americana de Investigación do Cancro (AACR).[6]

Dimisión polémica editar

Nun artigo publicado en setembro de 2018 por The New York Times, producido en colaboración coa organización xornalística sen ánimo de lucro ProPublica, foi acusado de non facer público, en moitos dos seus artigos, que recibira millóns de dólares de empresas médicas e farmacéuticas.[4][8] O conflito xurdiu con preto de 60 artigos científicos publicados baixo o seu nome entre 2013 e 2017, algúns deles en revistas das que era editor[9] como a revista AACR Cancer Discovery.[10]

Despois de revelar o conflito de intereses, a dirección de MSK enviou unha nota interna aos seus empregados instando á máxima transparencia ao declarar os seus vínculos coa industria farmacéutica. Cinco días despois da publicación da investigación, Balsega dimitiu como director médico do Memorial Sloan Kettering Cancer Center.[9] Tamén dimitiu dos consellos da compañía farmacéutica Bristol-Myers Squibb e da empresa de equipos de radioterapia Varian Medical Systems. Tamén dimitiu do seu cargo. posto como redactor xefe da revista AACR Cancer Discovery.[11] Recoñeceu que había inconsistencias que se comprometeu a corrixir pero negou que afectasen aos resultados dos traballos.[4]

En decembro de 2020, o New York Times informou de que "os documentos do Servizo de Impostos Internos mostran que [MSKCC] pagou máis de 1,5 millóns de dólares en compensación ao doutor Baselga en 2018 e 2019".[12] O hospital non quixo dicir se se pagou unha compensación adicional en 2020 ao doutor Baselga.

Catro meses despois, en 2019, converteuse en CEO de AstraZeneca para posicionarse en medicamentos oncolóxicos.[13] Tiña a súa base de traballo en Gaithersburg, Maryland, na área metropolitana de Washington,[5] xestionando un orzamento superior aos 2.400 millóns de dólares anuais.

Morte editar

Morreu por mor da enfermidade Creutzfeldt-Jakob.[5][10]

Premios e recoñecementos editar

En 2012, recibiu a Medalla de Honra do Concello de Barcelona, ​​por unha brillante traxectoria no campo da oncoloxía, avalada por importantes avances científicos. E o 22 de xullo, o presidente da Generalitat, Carles Puigdemont, anunciou a concesión do XXVIII Premio Internacional Cataluña de 2016 a tres científicos cataláns polo seu traballo en todo o mundo na investigación do cancro: o doutor Josep Baselga, o doutor Manel Esteller e Joan Massagué.[14]

Outros premios son os seguintes:

  • 1989, First Prize. Annual Research Competition for Residents, Department of Medicine. State University of New York, Health Sciences Center at Brooklyn.
  • 1990-1991, Lederle Scholar in Clinical Oncology. Memorial Sloan-Kettering Cancer Center
  • 1992, Travel Award. American Society of Clinical Oncology (ASCO).
  • 1992-1993, Young Investigator Award. American Society of Clinical Oncology (ASCO).
  • 1992-1994, Clinical Scholar Grant in Biomedical Research. Sloan-Kettering Institute.
  • 1994-1997, Career Development Award. American Society of Clinical Oncology (ASCO).
  • 1999, Young Investigator Award. American Association for Cancer Research (AACR).
  • 2002-2006, Brystol-Myers Squibb Unrestricted Cancer Grant Award.
  • 2003, Honorary Membership Award. The European Society for Therapeutic Radiology and Oncology (ESTRO).
  • 2004, Waun Ki Hong Visiting Professorship. UTMD Anderson Cancer Center.
  • 2004, Distinguished Alumni Award. 29th Annual Alumni Society Meeting. Memorial Sloan-Kettering Cancer Center.
  • 2004, Elected Member. American Society of Clinical Investigation (ASCI).
  • 2005, Annual Award. European Society of Medical Oncology (ESMO).
  • 2005, Professional Excellence Award in Biomedicine Research. Barcelona College of Physicians.
  • 2006, Premio La Clau de la Ciutat de Barcelona (A chave da cidade de Barcelona).
  • 2006, Michael Clavel Lecture Award. 18th EORTC-NCI-AACR Symposium on Molecular Targets and Cancer Therapeutics.
  • 2006, San Salvatore Prize 2006. San Salvatore Foundation.
  • 2007, American- Italian Cancer Foundation (AICF) Prize for Scientific Excellence in Medicine.
  • 2008, Orden Civil de Sanidad en su categoría de Comendador de Número por el Ministerio de Sanidad, Política Social e Igualdad de España.
  • 2008, American Association for Cancer Research (AACR)-Rosenthal Family Foundation Award.
  • 2008, Statesman Award. American Society of Clinical Oncology (ASCO).
  • 2008, Premio Rey Jaume I á Investigación Médica
  • 2011, doutor honoris causa pola Universidade de Valencia.
  • 2012, Medalla de Honra de Barcelona[15]
  • 2014, Fellow of the AACR Academy
  • 2016, XXVIII Premi Internacional Catalunya

Notas editar

  1. ↑ Redacción (21 de marzo de 2021). "S’ha mort a seixanta-un anys l’oncòleg Josep Baselga, un dels referents en la lluita contra el càncer". vilaweb.cat (en catalán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 EFE (21 de marzo de 2021). "Muere el prestigioso oncólogo Josep Baselga a los 61 años". publico.es (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  3. ↑ Lerma, Juan (20 de abril de 2010). "Exportación de talento". elpais.com (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 Laborde, Antonia (10 de setembro de 2018). "El oncólogo español Baselga omitió el cobro de millones de dólares de farmacéuticas". elpais.com (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Corbella, Josep (22 de marzo de 2021). "Muere Josep Baselga, pionero de las terapias personalizadas del cáncer". lavanguardia.com (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Elola, Joseba (9 de febreiro de 2015). "Josep Baselga: “Se ha perdido una generación de científicos”". elpais.com (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  7. ↑ Redacción / Axencia EFE (14 de setembro de 2018). "El oncólogo Josep Baselga dimite del Memorial Sloan Kettering por su conflicto de intereses con la industria farmacéutica". huffingtonpost.es (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  8. ↑ Ornstein, Charles; Thomas, Katie (8 de setembro de 2018). "Top Cancer Researcher Fails to Disclose Corporate Financial Ties in Major Research Journals". nytimes.com (en inglés). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Pozzi, Sandro (14 de setembro de 2018). "Baselga deja la dirección médica del Memorial Sloan Kettering". elpais.com (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Mouzo, Jessica (21 de marzo de 2021). "Muere el oncólogo español Josep Baselga a los 61 años". elpais.com (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  11. ↑ Thomas, Katie; Ornstein, Charles (7 de xaneiro de 2019). "Top Cancer Doctor, Forced Out Over Ties to Drug Makers, Joins Their Ranks". nytimes.com (en inglés). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  12. ↑ Thomas, Katie; Ornstein, Charles (22 de decembro de 2020). "Sloan Kettering Paid $1.5 Million Severance to a Cancer Doctor Forced Out Over Conflicts". Consultado o 1 de abil de 2021. 
  13. ↑ Güell, Oriol (8 de xaneiro de 2019). "Josep Baselga dirigirá la investigación contra el cáncer de AstraZeneca". elpais.com (en castelán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  14. ↑ Europa Press (22 de xullo de 2016). "AMP.- Tres oncòlegs catalans guanyen el XXVIII Premi Internacional Catalunya". vilaweb.cat/ (en catalán). Consultado o 1 de abril de 2021. 
  15. ↑ "Barcelona entrega les Medalles d’Honor 2012". ara.cat (en catalán). 27 de novembro de 2012. Consultado o 1 de abril de 2021. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Josep_Baselga&oldid=6241671»