Jamaal Wilkes
Jamaal Abdul-Lateef, nado co nome Jackson Keith Wilkes o 2 de maio de 1953 en Berkeley (California), máis coñecido como Jamaal Wilkes, é un ex xogador profesional de baloncesto estadounidense que xogou durante toda a súa carreira na National Basketball Association (NBA). Desde a posición de ala, conseguiu gañar catro títulos da NBA cos Warriors e os Lakers. Foi ademais trees veces All-Star e nomeado Rookie do Ano. Antes da súa etapa profesional, conseguira gañar dous campionatos da NCAA cos UCLA Bruins. Na súa honra os Lakers retiraron o seu dorsal 52. Wilkes converteuse ao islam e mudou legalmente ao seu nome en 1975, porén, segue a utilizar o seu apelido de nacemento por motivos de recoñecemento publico.
Jamaal Wilkes | |
---|---|
![]() | |
Posición | Ala / Ala-pivote |
Dorsal | 41, 52 |
Altura | 1,98 m (6 ft 6 in) |
Peso oficial | 86 kg (190 lb) |
Nacemento | 2 de maio de 1953 (75 anos)![]() |
Carreira | |
Instituto | Ventura (California) Santa Barbara (California) |
Universidade | UCLA (1971-1974) |
NBA Draft | 1974 / Rolda: 1 / Elección: 11 Por Golden State Warriors |
Tempadas | 1974–1985 |
Equipo(s) | |
Golden State Warriors (1974–1977) | |
Estatísticas (NBA) | |
Puntos | 14 644 (17,7 pp) |
Rebotes | 5 117 (6,2 pp) |
Asistencias | 2 050 (2,5 pp) |
Stats @ Basketball-Reference.com | |
Premios | |
4× Campión da NBA (1975, 1980, 1982, 1985) | |
Basketball Hall of Fame como xogador |
Traxectoria editar
Universidade editar
Tras ser elixido All-American durante a súa etapa no Instituto de Santa Bárbara, pasou a formar parte dos Bruins da Universidade de California Os Angeles (UCLA). Alí, xunto a Bill Walton, gañou os campionatos da NCAA, en 1972 e 1973, e formou parte do mítico equipo de UCLA que conseguiu o récord de 88 partidos consecutivos sen perder. Nas súas tres temporadas universitarias fixo unha media de 15 puntos e 7,4 rebotes por partido, cunha porcentaxe de tiro do 51,4%.
Profesional editar
Foi elixido o posto 11 da primeira rolda do Draft da NBA de 1974 polos Golden State Warriors. Non lle puido ir mellor no seu primeiro ano, xa que ademais de gañar o título de Rookie do Ano tras facer unha media de 14,2 puntos e 8,2 rebotes por partido, o seu equipo proclamouse campión da NBA, logrando o seu primeiro anel. Na súa segunda temporada as súas cifras melloraron, e así foi elixido por primeira vez para xogar o All Star Game, feito que se repetiría en 1981 e 1983. Tras tres temporadas nos Warriors, foi fichado polos Lakers, onde acabou coincidindo no equipo do "Showtime" con dous dos xogadores máis determinantes da historia da NBA: Magic Johnson e Kareem Abdul-Jabbar. Xunto a eles conseguría outros tres títulos de campión da NBA en 1980, 1982 e 1985.
Xa con 32 anos, terminou a súa carreira deportiva no equipo veciño, Los Angeles Clippers. Nas súas doce tempadas como profesional fixo unha media de 17,7 puntos, 6,2 rebotes e 2,5 asistencias por partido. O 2 de abril de 2012, anunciouse que Wilkes pasaría a formar parte do Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. A súa elección fíxose oficial o 7 de setembro. Pouco máis tarde chegaríanlle dous novos recoñecementos: o 28 de decembro de 2012, os Lakers retiraron o seu dorsal 52 como homenaxe, mentre que a UCLA faría o propio o 17 de xaneiro de 2013.[1]
Notas editar
- ↑ "Jamaal Wilkes' No. 52 jersey to be retired at Thursday's game". The Orange County Register (en inglés). 16 de xaneiro de 2013. Consultado o 14 de novembro de 2015.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Sitio web oficial
- Biografía en NBA.com
- Estatísticas en Basketball Reference Arquivado 06 de setembro de 2010 en Wayback Machine.