Hussein ibn Ali
Al-Ḥusayn ibn ʿAliyy ibn ʾAbī Ṭālib (en árabe: اَلْحُسَيْنُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ), nado en Medina o 10 de xaneiro de 626 e finado en Karbala o 10 de outubro de 680, foi o neto do profeta Mahoma e fillo de Ali ibn Abi Talib e de Fatimah, filla de Mahoma. É unha figura importante no islam como membro da Casa de Mahoma (Ahl al-Bayt) e do (Ahl al-Kisā', ademais do terceiro imán xiíta.
| Hussein ibn Ali | |
|---|---|
_by_Hossein_Qollar_Aqasi,_Reza_Abbasi_Museum.jpg) | |
| Nacemento | 9 de xaneiro de 623 |
| Lugar de nacemento | Medina |
| Falecemento | 10 de outubro de 680 |
| Lugar de falecemento | Karbala |
| Causa | Batalha de Carbala |
| Soterrado | Imam Husayn Shrine |
| Nacionalidade | Califado Rashidun e Califato omeia |
| Relixión | Islam |
| Ocupación | estadista, teólogo e poeta |
| Pai | Ali ibn Abi Talib |
| Nai | Fátima |
| Cónxuxe | Layla bint Abi Murrah al-Thaqafi, شهربانو ( هما دخت), Umm Ishaq bint Talhah e Rubab bint Imra al-Qais |
| Fillos | Ali ibne Huceine Zaine Alabidin علی بن الحسین, Ali al-Akbar ibn Husayn, Ali al-Asghar ibn Husayn, Ruqayyah bint Husayn, Fatima al-Sughra bint al-Husayn, Sakinah (Fatima al-Kubra) bint Husayn e Kholat bint Husayn |
| Irmáns | Umm Kulthum bint Ali ibn Abi Talib, Ruqayya bint Ali, Zaynab bint Ali, Hasan ibn Ali, Hilal ibn Ali, Uthman ibn Ali, Abbas ibn Ali, Muhsin ibn Ali, Abdullah ibn Ali ibn Abi Talib, Jafar ibn Ali, Muhammad ibn al-Hanafiyyah e Abu Bakr ibn Ali |
| Na rede | |
   | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Antes da súa morte, o dirixinte omeia Mu'awiya sinalou o seu fillo Yazid como o seu sucesor, contrario ao tratado de Hasan-Muawiya.[1] Cando Muawiya faleceu en 680, Yazid pediu que Hussein prometese lealdade por el. Hussein rexeitouno mesmo aínda que iso significase o sacrificio da súa vida. Como consecuencia abandonou Medina para refuxiarse na Meca no ano 60 da héxira.[1][2] Alí, a xente de Kufa enviáballe cartas, pedindo a súa axuda e prometéndolle lealdade, polo que viaxou a Kufa[1] despois de obter indicacións favorables, xunto cunha pequena caravana cos seus parentes e seguidores,[3] mais preto de Karbala a súa caravana foi interceptada polo exército de Yazid. Foi asasinado e decapitado na batalla de Karbala do 10 de outubro de 680 (10 Muharram 61 AH) por Yazid, xunto coa maioría da súa familia e compañeiros, incluído o seu fillo de seis meses, Ali al-Asghar, mentres que as mulleres e os nenos foron tomados prisioneiros.[1][4] A rabia pola morte de Hussein converteuse nun berro unificador que axudou a debilitar a lexitimidade do califato omeia, e finalmente o derrocamento pola revolución abásida.[5][6]
A conmemoración anual de Hussein e dos seus fillos, familia e compañeiros ten lugar durante Muharram, primeiro mes do calendario islámico, e o día en que foi martirizado é coñecido como Ashura (décimo día de Muharram, día de loito para os musulmáns xiítas). As accións de Hussein en Karbala avivaron movementos xiítas posteriores,[6] e a súa morte foi decisiva na historia do islam e do xiísmo. A vida e a morte de Hussein foron cruciais porque tiveron lugar nuns dos períodos máis decisivos do século VII. Durante este tempo, a opresión omeia estaba descontrolada, e a posición que adoptaron Hussein e os seus seguidores converteuse nun símbolo de resistencia que inspirou futuros levantamentos contra os opresores e a inxustiza. Ao longo da historia, personalidades como Nelson Mandela e Mahatma Gandhi, citaron a postura de Hussein contra a opresión como un exemplo para as súas propias loitas contra a inxustiza.[7]
Familia Editar
A avoa materna de Hussein foi Khadijah bint Khuwaylid, e os seus avós paternos foron Abu Talib e Fatimah bint Asad. Hasan e Hussein foron considerados por Mahoma como os seus propios fillos debido ao amor que sentía por eles. Dixo: "cada fillo da súa nai están asociados co seu pai agás polos fillos de Fatimah dos que eu son o pai e a súa liñaxe". Así, os descendentes de Fatimah son descendentes de Mahoma e forman parte da súa familia.[8][9]
Hussein tivo varios fillos:
- Ali Zayn al-'Ābidīn ("Adorno dos Devotos") (nado en AH 36) (nai: Shahrbanu)
- Sakinah (nada en AH 38) (nai: Shahrbanu)
- Ali al-Akbar ("O Grande") (nado en AH 42) (nai: Layla)
- Fatimah as-Sughra (nada en AH 45) (nai: Layla)
- Sukaynah (nada en AH 56) (nai: Rubab)
- Ali al-Asghar ("O Pequeno") (nado en AH 60) (nai: Rubab)[10]
Inspiración en movementos modernos Editar
A historia de Hussein foi unha importante fonte de inspiración para os movementos revolucionarios xiítas, xustificando a súa propia resistencia contra unha autoridade inxusta. Durante a revolución islámica de 1979 en Irán contra a dinastía Pahlavi, as crenzas e os símbolos xiítas foron fundamentais para orquestrar e sustentar a resistencia popular, e a historia de Hussein proporcionou un marco para etiquetar como o mal e así reaccionar contra o xa Pahlavi.[11]
Notas Editar
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Madelung, Wilferd. "HOSAYN B. ALI". Iranica. Consultado o 12 de xaneiro de 2008.
- ↑ Dakake 2008, pp. 81–82.
- ↑ "Husayn ibn Ali | Biography, Death, & Significance". Encyclopedia Britannica (en inglés). Consultado o 12 de novembro de 2019.
- ↑ Gordon, 2005, páx. 144–146.
- ↑ Cornell, Vincent J.; Aghaie, Kamran Scot (2007). Voices of Islam. Westport, Conn.: Praeger Publishers. pp. 117 and 118. ISBN 9780275987329. Consultado o 4 de novembro de 2014.
- ↑ 6,0 6,1 Robinson, Chase F (2010). "5 - The rise of Islam, 600–705". En Chase F. Robinson. The new Cambridge history of Islam, volume 1: Sixth to Eleventh Centuries. Cambridge: Cambridge University Press. p. 215. ISBN 9780521838238.
- ↑ Makhdoomi, Rameez. "Imam Hussain (as) in the light of renowned personalities". News Kashmir Magazine. News Kashmir Magazine. Consultado o 23 de outubro de 2018.
- ↑ Suyyuti, Jalayeddin. Kanz-ol-Ommal. p. 152:6.
- ↑ Fillos de Mahoma
- ↑ Manzoor Rizvi, S. The Sunshine Book. books.google.com. ISBN 1312600942.
- ↑ Skocpol, Teda. "Rentier state and Shi'a Islam in the Iranian Revolution (Chapter 10) – Social Revolutions in the Modern World". Cambridge Core. Consultado o 24 de xuño de 2017.
Véxase tamén Editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Hussein ibn Ali  |
Bibliografía Editar
- Al-Bukhari, Muhammad Ibn Ismail (1996). The English Translation of Sahih Al Bukhari With the Arabic Text (en inglés e árabe). Traducido por Muhammad Muhsin Khan. Al-Saadawi Publications. ISBN 1-881963-59-4.
- Canaan, Tawfiq (1927). Mohammedan Saints and Sanctuaries in Palestine. London, England: Luzac & Co. Arquivado dende o orixinal o 16 de maio de 2019. Consultado o 21 de marzo de 2020.
- Dakake, Maria Massi (2007). The Charismatic Community: Shi'ite Identity in Early Islam. SUNY Press. ISBN 0-7914-7033-4.
- Gordon, Matthew (2005). The Rise Of Islam. Greenwood Press. ISBN 0-313-32522-7.
- Halm, Heinz; Watson, Janet; Hill, Marian (2004). Shi'ism. Edinburgh University Press. ISBN 0-7486-1888-0.
- Madelung, Wilferd (1997). The Succession to Muhammad: A Study of the Early Caliphate. Cambridge University Press. ISBN 0-521-64696-0.
- Tabatabae (1979). Shi'ite Islam. Traducido por Sayyid Mohammad Hosayn. Suny Press. ISBN 0-87395-272-3.
Ligazóns externas Editar
- Sacred Surprise behind Israel Hospital, by Batsheva Sobelman, special Los Angeles Times
- hussain ibn 'Ali an article of Encyclopædia Britannica.
- Biography of Imam Husayn no YouTube
- hussain ibn 'Ali by Wilferd Madelung, an article of Encyclopædia Iranica.
- hussain ibn 'Ali in popular Shiism by Jean Calmard, an article of Encyclopædia Iranica.
- Imam hussain in the eyes of non-Muslims
- The Third Imam
- Martyr Of Karbala
- An account of the death of hussain ibn Ali
- Interactive Family Tree by Happy Books
- Story of Karbala: Maqtal e Abi Mukhnaf