Gundemaro

Gundemaro
Nacemento	século VI
Falecemento	febreiro de 612 e marzo de 612
Lugar de falecemento	Toledo
Ocupación	rei dos visigodos
Cónxuxe	Hildoara
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Gundemaro, finado en Toledo no 612, foi un monarca visigodo que reinou no reino visigodo da Península Ibérica (Hispania), Septimania e reino de Galiza (Gallaecia) ^[1] entre os anos 610 e 612.

Mapa político do Suroeste europeo arredor do ano 600 d.C onde se reflicten tres diferentes territorios baixo goberno visigodo; Galicia (Gallaecia), España (Hispania), e Septimania.

TraxectoriaEditar

Tras encabezar a facción aristocrática descontenta e asasinar ao seu predecesor, Viterico, no ano 610 accede ao trono real. Desempeñara o cargo de gobernador da Septimania, o que lle permitiu sumar os apoios dos católicos e unha vez proclamado rei iniciou un período de represalias contra aqueles que se lle opuxeran^{[Cómpre referencia]}.

Un conde da Septimania chamado Bulgar mantivo con Gundemaro un epistolario, Sex epistolae ad Gudamarum regem, et ad varios episcopos, recollido na Patrologia Latina de Migne e ofrece datos interesantes tanto de política interior como de política exterior do reino visigodo.^[2]

O seu curto goberno caracterizouse polas loitas contra os vascóns^[3], que se espallaban ata o val do Ebro, e que Leovixildo tratara de sufocar infrutuosamente. Tamén iniciou un período de alianzas con reis francos merovinxios, que terminarían pouco despois coa súa morte natural segundo as crónicas^[4] (algo pouco habitual nos monarcas daquela época) en 612 na cidade de Toledo. Segundo a Chronica Regum Visigotthorum, Gundemaro reinou durante un ano, dez meses e 14 días^[5].