Gourmandises
As referencias deste artigo non teñen un formato correcto. Podes colaborar editándoas como se indica nesta páxina. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
Gourmandises (en galego: larpeirada) é o álbum debut da artista francesa Alizée, lanzado mundialmente o 13 de marzo de 2001 por Polydor Records. Despois da súa participación no programa Granies de Star, Alizée comezou a traballar no seu novo álbum coa cantante Mylene Farmer e o produtor Laurent Boutonnat musicalmente os seus protectores. O primeiro sinxelo, lanzado o 4 de xullo de 2000 titulouse Moi... Lolita e tivo impacto mundial. Co éxito de Moi...Lolita lanzouse o segundo sinxelo, L'Alizé, que foi número un das listas francesas durante moitas semanas. O álbum finalmente foi lanzado a nivel internacional e obtivo un gran aplauso, aclamación da crítica e un éxito rotundo a nivel mundial. Grazas á boa comercialización, á imaxe da inocente Lolita e ao éxito do álbum, Alizée converteuse nunha obsesión nacional en Francia.
| Gourmandises | ||||
|---|---|---|---|---|
 | ||||
| Álbum de Alizée | ||||
| Gravación | Xuño-setembro de 2000 | |||
| Estudio(s) | Guillaume Tell Studio, París, Illa de Francia | |||
| Duración | 43:10 | |||
| Xénero(s) | World music, Chanson Français Pop, dance-pop, synthpop | |||
| Selo(s) | Polydor Records, Universal Records | |||
| Producido por | Mylène Farmer & Laurent Boutonnat | |||
| Cronoloxía | ||||
| ||||
Musicalmente, o álbum é unha unión de world music, pop, chanson française e a música dance. Porén, incorpora importantes elementos de música electrónica e melosos sons do pop dentro da súa composición. Ademais, incorpora varios xéneros e subxéneros, como o techno, trip hop, drum and bass, ambient, rock e música clásica. Vocalmente, Alizée cantou con maior amplitude e un ton completo.
Tras a súa publicación, o álbum recibiu eloxios e foi alabado polos críticos como unha obra mestra no repertorio de pop contemporáneo francés. Os avaliadores eloxiaron a nova dirección musical polos seus mentores, a voz dos sinxelos foi tamén eloxiada. A cantante e o seu álbum Gourmandises recibiron o recoñecemento máis importante entregado pola SACEM, o Prix Vincent Scotto, e o World Music Award pola IFPI, o NRJ Award e o M6 Award, entre outros. Foi nomeada nas Victoires de la musique como álbum do ano, artista e outras categorías. Comercialmente, o álbum tamén foi un éxito, chegando á cima das listas no mundo.
Lanzáronse catro sinxelos do álbum, inclusive a nivel mundial, e chegaron a estar entre os cinco primeiros éxitos das listas os temas Moi... Lolita, L'Alizé e Gourmandises. Co fin de apoiar Gourmandises e o seu álbum seguinte, Mes courants electriques, Alizée embarcouse en En Concert Tour no ano 2004. Os críticos e estudosos sinalaron a influencia do álbum na música popular, especialmente a forma en que axudou a traer a música electrónica na cultura pop.
Historia editar
Despois da participación de Alizée no programa Granies de Star no seu encontro con Mylène Farmer e Laurent Boutonnat, foi invitada a gravar un sinxelo con eles e o seu grupo. En palabras de Mylène Farmer: "a pequena corsa pode ser a sucesora da raíña do pop europeo".
Alizée mostrou no estudio un gran talento e unha voz moi fermosa e ese foi o momento do inicio da gravación do seu álbum de debut. En xullo do mesmo ano lanzouse o seu single Moi... Lolita e en pouco tempo foi un éxito total nas principais radios de fala francesa. A corsa converteuse nun fenómeno en toda Francia, que estaba espectante á espera de ver o seu ídolo. En decembro do mesmo ano lanzouse o segundo sinxelo, L'Alizé, que se converteu de igual forma nun éxito; no sinxelo descríbese a orixe do seu nome e o que significa para ela o vento. Para a data de lanzamento oficial do álbum, Moi... Lolita e L'Alizé xa alcanzaran o número un en Francia e noutras listas do mundo, facendo a saída de Gourmandises un éxito mundial. No único país en que non chegou a ser un fenómeno foi nos EEUU; os expertos din que era o momento do fenómeno de Britney Spears, Pink e Christina Aguilera en América. Na data de lanzamento de Gourmandises, a cantante xa fora coroada como a raíña do Europop pola NRJ. Logo, despois de varios meses o álbum seguiu sendo un fenómeno e deuse a coñecer o sinxelo Gourmandises, que non consegiu o mesmo éxito dos dous últimos sinxelos, pero si un bo nivel de vendas e difusión nas radios do mundo. Despois doutros tres meses lanzouse o seu cuarto sinxelo, Parler tout bass, unha balada que mostra a ampla gama vocal da cantante e que se converteu no número un nas emisións de radio románticas. Para finais de ano, Alizée recibiu da M6 un recoñecemento como a revelación francófona do ano, e outro da NRJ, e foi nomeada a Victoires de la musique. O ano seguinte Alizée seguiu sendo un fenómeno, o que lle fixo obter o World Music Award outorgado pola IFPI. Para o ano 2003 Alizée estaba preparando o lanzamento do seu próximo álbum e para entón recibiría un premio moi especial pola SACEM: o recoñecemento máis prestixioso outorgado pola institución, o Prix Vincent Sotto.
Crítica editar
"... Gourmandises, a palabra francesa para os doces (ou larpeiradas), é o título apropiado do álbum debut da princesa do pop francesa Alizée. Igual que unha bóla de anís, a mestura de melodías pop e baladas é agradable e consistente ao longo, pero ao mesmo tempo, non demasiado aventureira. As letras francesas poden agriar o álbum para algúns, pero as melodías pegadizas e as letras das cancións (a pesar de que poden significar pouco para o anglófilo medio) poñen de relevo a linguaxe universal do pop ..."[1]
"... Dezaseis anos de idade, Alizée é a resposta de Francia á raíña adolescente do fenómeno cunha notable excepción: Alizée ten verdadeiro talento..."[2]
Lista de cancións editar
- Moi... Lolita
- Lui Ou Toi
- L'Alizé
- J.B.G.
- Mon Maquis
- Parler Tout Bas
- Veni Vedi Vici
- Abracadabra
- Gourmandises
- À Quoi Rêve Une Jeune Fille
Letras, composición e créditos editar
As letras foron escritas por Mylène Farmer coa axuda de Alizée, falando sobre ela, os seus gustos, as súas dúbidas e os seus desexos de vivir. A música fíxoa Laurent Boutonnat.
- Alizée: voz e coros.
- Laurent Boutonnat: música.
- Anne Calvert: coros secundarios.
- Jerome Devoise: gravación do son.
- Mylène Farmer: letras e produción.
- lb: fotografía.
- Didier Lozahic: mestura de son.
- Henry Neu: deseño.
- Bernard Paganotti: baixos.
- André Perriat: masterización.
- Slim Pezin: guitarra.
- Mathieu Rabaté: percusión.
Charts e vendas editar
O álbum, nun mes, xa tiña 300.000 copias vendidas só en Francia. En tres meses xa vendera 700.000 copias en Francia e era disco de ouro en Alemaña, nos Países Baixos e noutros cinco países. Para finais do ano 2001, o álbum vendera máis de 4.250.000 copias.
|
Vendas a final do ano editar
|
Notas editar
- ↑ <http://www.amazon.co.uk/dp/B00005RW3S>
- ↑ <https://archive.today/20120629043614/www.dailyprincetonian.com/archives/2001/09/27/arts/3423.shtml>
- ↑ "Belgium Database". Fan Of Music. Consultado o 19-02-2012.
- ↑ name="infodisc1"
- ↑ Steffen Hung. "Die Offizielle Schweizer Hitparade und Music Community". Hitparade.ch. Consultado o 19-02-2012.