Gourmaelon da Bretaña
Gourmaelon de Bretaña foi conde de Cornualla e príncipe da Bretaña desde 908 a 913. Gourmaëlon é a forma moderna do nome dun dos personaxes máis escuros da historia medieval da Bretaña.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século IX  |
| Morte | 913 (Gregoriano) |
| Bro Kernev | |
| | |
| Actividade | |
| Ocupación | conde |
 | |
Traxectoria editar
O seu patronímico orixinal, que quizais era un alcume, foi probabelmente Uumaelon ou Wrmaëlon, que se converteu en Gurmhailon e logo Gourmaëlon. O lingüista celtizante Joseph Loth supuxo dous sentidos a este nome "o das cellas marróns" ou "o príncipe, o xefe".
Parece que tiña a honra de Cornualla co título de conde (comes) ao final do reinado de Alan I da Bretaña[1] e que despois da morte deste no 907 aproveitou a rivalidade entre os seus herdeiros, fillos e xenros, para reinar na Bretaña sen levar o título de rei, tendo unha autoridade máis nominal que real[2].
Mencións históricas editar
O seu reinado só é coñecido pola súa participación nalgúns actos públicos onde normalmente só aparece como un simple testemuña[3]. Chámase Gurmahilon regnante Britanniam[4] nunha doazón feita ao mosteiro de Plélan dunha parte de Elven polo conde Tangi o seu afillado Derrien, respectivamente xenro e fillo de Alan o Grande[5].
Nunha concesión do 25 de outubro de 913 confirmada o 28 de outubro, en Redon, aparece denominado como Gurmahilon comitem qui tunc monarchiam Britanniae regebat[6]. Subscribiu este acto como testemuña despois do bispo Bili de Vannes, Mathuedoi de Poher, outro fillo de Alan, e co seu fillo Daniel que leva un nome xa mencionado antes na lista dos condes de Cornualla no Cartulario da Abadía de Landévennec [7]: «Gurmhailon, comes testis, Deniel, filius ejus, testis ».
A súa morte a finais do mesmo ano tivo lugar seguramente nun combate contra os normandos e parece ser obxecto dunha entrada no Manuscrito 476 da biblioteca de Angers chamado Anecdota novissima: Ano DCCCCXIII Guuormaelon oc[cissus est[8].
Notas editar
- ↑ Uurmaelon comes Cornubia segundo o Cartulario de Landévennec, carta XXIV De Aeccleia Sanctus pp. 154 & 155
- ↑ Henri Poisson e Jean-Pierre Le Mat, Histoire de Bretagne, Coop Breizh, 2000 ISBN 978-2-84346-091-3
- ↑ Cartulario de Redon Carta CCLXXVII do 9 de novembro de 909
- ↑ Gurmahilon, reinante en Bretaña.
- ↑ Cartulario de Redon Carta CCLXXIX do 27 de novembro de 910
- ↑ O conde Gurmahilon que daquela rexía a monarquía de Bretaña.
- ↑ Cartulario de Redon Carta CCLXXVI do 25 de outubro de 913
- ↑ No ano 913 Guuormaelon mo[rreu.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Joëlle Quaghebeur, La Cornouaille du IXe au XIIe siècle : Mémoire, pouvoirs, noblesse, Rennes, Presses universitaires de Rennes, 2002, 2a ed. (ISBN 2-86847-743-7)
- Arthur de La Borderie, La chronologie du cartulaire de Redon, Rennes, Oberthur, 1901, pàgs. 54 a 56