Gaspar Becerra

Gaspar Becerra, tamén chamado Gaspar de Becerra, nado en Baeza (Xaén) en 1520 e finado en Madrid en 1570, foi un pintor, escultor e arquitecto andaluz, un dos máis notábeis do século XVI.

Gaspar Becerra

Biografía
Nacemento	1520 (Gregoriano) Baeza (Coroa de Castela)
Morte	23 de xaneiro de 1568 (Gregoriano) (47/48 anos) Madrid (Coroa de Castela)
Actividade
Ocupación	pintor, escultor, arquitecto
Obra
Obras destacables Main Altarpiece of Astorga Cathedral (en)
Descrito pola fonte	Meyers Konversations-Lexikon, 4th edition (1885–1890) (en) Encyclopædia Britannica The Encyclopedia Americana (mul)

Traxectoria

De novo marchou a Roma, onde estudou a obra de Rafael e Miguelanxo, co que traballou, e colaborou tamén con Giorgio Vasari nos frescos das salas da Chancelaría, e máis cos pintores Il Bergamasco e Romulo Cincinnato. Becerra contribuíu así mesmo nos gravados anatómicos publicados por Juan Valverde de Amusco, Historia de la composición del cuerpo humano (Roma, 1556).

En 1556, volveu á península e estabeleceuse por un tempo en Zaragoza. Na década seguinte pasou a Madrid, onde foi acollido ao servizo do rei Filipe II, para quen traballou no Palacio do Pardo e mais no Pazo Real do Alcázar. En 1562 tiña a categoría de escultor real e, no ano seguinte, de pintor real.

Por esa época, Becerra trasladouse a Astorga onde realizou o retablo principal da catedral. En 1562, o andaluz contratou tamén os retablos das igrexas parroquiais de Casaio e Casoio, na comarca ourensán de Valdeorras, pertencentes á diocese de Astorga. Por motivos, seguramente de imposibilidade física para atender os numerosos encargos que lle xurdían, tales retablos foron rematados por artistas como Pedro de Bilbao, Pedro de Arbulo e outros. Porén, os retablos reflicten as trazas de Becerra para o retablo maior da sé astorgana, e forman parte dos mellores exemplos manieristas en Galiza.

Obra

Pintura

• Frescos, Palacio do Pardo, Madrid.
• Magdalena penitente, Museo do Prado, Madrid (atribuído).

Escultura

• Retablo maior, catedral de Astorga.
• Retablo maior, igrexa de Santa María de Casaio.
• Cristo das Inxurias, catedral de Zamora.
• Retablo maior, igrexa do mosteiro das Descalzas Reais, Madrid (1565).