Frauta de millo miúdo
A frauta de millo é un instrumento musical aerófono, de posible orixe africana[1], que se utiliza principalmente na cumbia e que se constrúe a partir da cana do millo formando un tubo de cana, aberto aos extremos, de entre 20 e 40 cm[2], cunha lingüeta vibrante cortada do mesmo tubo e con catro orificios dixitais, o instrumento execútase de maneira transversal, e é típico da costa caribeña de Colombia. Utilízanno os grupos de música tradicional folclórica, denominados por iso "grupos de millo", non obstante tradicionalmente utilizábase durante as festa do Nadal[3]. Ademais de con millo pódese construír cunha cana, denominada localmente carrizo, que medra nas zonas húmidas ou nas beiras dos ríos para evitar a consistencia fráxil e a baixa potencia do son das realizadas con millo. Tamén se realiza con lata (especie de bambú)[4]
Características
editarA frauta de millo posúe unha característica que a fai única no seu xénero, as notas pódense producir de tres modos, soprando a frauta expulsando aire pola lingüeta, pero tamén inhalando o aire pola lingüeta para producir notas máis agudas e facendo vibrar a lingüeta cunha exhalación de aire que se produce dende a gorxa, como ao gargarexar, para producir as máis graves[5].
A frauta de millo constrúese en diversas tonalidades desde si bemol ata mi.
Notas
editar- ↑ George List Music and Poetry in a Colombian Village: A Tri-Cultural Heritage, Indiana University, 1983, pp. 60-65
- ↑ Malena Kuss Music in Latin America and the Caribbean: An Encyclopedic History, University of Texas Press, 2004, páxina 314
- ↑ Malena Kuss, ob. cit. páxina 314
- ↑ Guillermo Abadía Morales, La Música Floklórica Colombiana, Universidad Nacional de Colombia, Bogotá, 1973, pp. 125-126
- ↑ Segundo Abadía Morales esa sería a forma correcta de tocar o instrumento