Etioplasto
Os etioplastos poden considerarse cloroplastos que non foron expostos á luz. Os proplastidios (plastos xuvenís indiferenciados) mantidos na escuridade orixinan etioplastos, igual que os cloroplastos xa diferenciados que se manteñen na escuridade.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/0a/Plastids_types_es.svg/220px-Plastids_types_es.svg.png)
Atópanse xeralmente en plantas con flor (Anxiospermas) que crecen na escuridade durante un tempo. Se a planta se mantén lonxe da exposición á luz durante varios días, os seus cloroplastos normais convértense en etioplastos. Os etioplastos carecen de pigmentos activos polo que non son coloreados e tecnicamente poderían considerarse leucoplastos. Altas concentracións de etioplastos nunha planta causan que as súas follas perdan a cor verde.[1] Os etioplastos conteñen corpos prolamelares, que son agregados membranososo de redes semicristalinas de túbulos ramificados que conteñen o pigmento precursor da clorofila. Os corpos prolamelares aparecen con gran frecuencia dispostos formando patróns xeométricos.[1]
Os etioplastos convértense en cloroplastos por medio da estimulación da síntese de clorofila por parte da hormona vexetal citoquinina pouco despois de seren expostos á luz. Os tilacoides e a grana desenvólvense a partir dos corpos prolamelares durante este proceso.
Véxase tamén
editarNotas
editar- ↑ 1,0 1,1 Wise, Robert (2007). "1". The Diversity of Plastid Form and Function. Springer.