Estevo Dragutin

Estevo Dragutin
	;
Biografía
Nacemento	c. 1253
Morte	12 de marzo de 1316 (62/63 anos)
Lugar de sepultura	Mosteiro de pilares de São Jorge (pt) 43°09′56″N 20°29′38″L / 43.1656, 20.4939
Rei Realm of Stefan Dragutin (en)
	1282 – 1316 ; ← sen valor – Estevo Ladislau II de Serbia →
Rei Reino de Serbia
	1276 – 1282 ; ← Estevo Uroš I – Estevo Uroš II Milutin →
Datos persoais
Relixión	Igrexa ortodoxa serbia
Actividade
Campo de traballo	Política
Ocupación	monarca
Enaltecemento
	santo ;
Outro
Título	Rei
Familia	Casa de Nemanjić
Cónxuxe	Catarina da Hungria, Rainha da Sérvia
Fillos	Isabel Nemanjić, Estevo Ladislau II de Serbia, Urošica
Pais	Estevo Uroš I e Helena de Anjou
Irmáns	Estevo Uroš II Milutin; Q85999528; Brnjača
Descrito pola fonte	Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Enciclopedia de Otto

Para o político esloveno de nome Dragutin, véxase Dragutin Mate.

Estevo V Dragutin, Estevo Dragutin ou Stefan Dragutin (en serbio latino Stefan Dragutin, en serbio cirílico Стефан Драгутин), falecido en 1316, foi rei de Serbia desde 1276 até 1282, e de Sirmia de 1282 a 1316.

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

Vida

Dragutin foi o fillo máis vello de Estevo Uroš I e Helena de Anjou.

Casou con Catarina de Hungría, filla do rei Estevo V.

Foi o líder hungarófilo da política serbia, polo que entrou en conflito co seu pai, a quen lle usurpou o trono en 1276 con axuda húngara.

Comezou o seu reinado cun ataque ao Imperio Bizantino, ataque que non prosperou.

Moeda de prata de Dragutin.

En 1282 enfermou despois de romper unha perna cazando, e pasou o trono ao seu irmán máis novo Milutin, reservándose algunhas zonas setentrionais (Sirmia).

Desde o matrimonio do seu fillo cunha parente do rei de Hungría Ladislau V, en 1284, Dragutin recibiu do rei húngaro zonas de Mesia e Belgrado, así como as rexións zonas bosníacas de Soli e Usora, que gobernou até a súa morte, en 1316, establecendo relaciós co ban bosníaco Estevo I Kotromanić.

O seu novo estado chamouse Reino de Sirmia.

A súa primeira capital foi Debrc (situada entre Belgrado e Šabac), cambiando logo a residencia a Belgrado, sendo o primeiro dirixente serbio en facelo.

Reino de Sirmia.

Naquel momento o nome de Sirmia correspondía aos territorios da Alta Sirmia (actual Sirmia) e a Baixa Sirmia (actual Mesia), sendo a segunda a que se encontraba baixo o dominio de Estevo Dragutin. Aínda que algunhas fontes históricas indican que gobernou tamén na primeira, e en Eslavonia, non hai unanimidade ao respecto.

A finais do século XIII Dragutin agregou Braničevo e Kučevo aos seus territorios.

Entrou en conflito co seu irmán Milutin cando este quixo reforzar os lazos co Imperio bizantino, polo que non traspasaría o trono ao seu fillo Ladislau, como se acordara. A intervención do clero en 1313 axudou a calmar o conflito.

Ao final da súa vida afastose dos seus amigos de Hungría, reforzando os lazos con Serbia.

Despois fíxose monxe e cambiou o seu nome polo de Teoktist. Morreu en 1316, sendo enterrado no mosteiro de Djurdjevi Stupovi, cerca de Novi Pazar.

Tras a súa morte, o seu fillo Vladislav foi o novo monarca do reino de Sirmia.

Descendencia

Igrexa de Santo Aquiles.

Froito do seu matrimonio, contra 1268, con Catarina de Hungría, filla de Estevo V de Hungría e Isabel a Cumana foron tres fillos:^[1]^[2]

Ladislau II, rei de Sirmia (1316–1325)
Isabel de Serbia, que casou en 1284 con Estevo I, Ban de Bosnia, sendo a nai do ban Estevo II.
Urošic (Урошиц), que morreu sendo monxe.

Legado

O seu legado comprende algúns mosteiros, entre os que destaca o de Mala Remeta en Fruška Gora, a Igrexa de Santo Aquiles, cerca de Arilje e o citado Djurdjevi stupovi coa Igrexa de San Xurxo, en Ras (actual Novi Pazar).

Predecesor: Estevo Uroš I	Rei de Serbia 1276 – 1282	Sucesor: Estevo Uroš II Milutin

Notas

↑ FMG/Reis de Serbia
↑ "Euweb/Os Nemanjić". Arquivado dende o orixinal o 20 de xuño de 2008. Consultado o 08 de febreiro de 2012.

Véxase tamén

Bibliografía

Ćirković, Sima M. (2004): The Serbs. Blackwell Publishing Ltd. ISBN 0-631-20471-7
Fine, John V. A. (1994): The late medieval Balkans: a critical survey from the late twelfth century to the Ottoman Conquest. University of Michigan Press. Ann Arbor, Mich. ISBN 0-472-08260-4

Outros artigos

Ligazóns externas

[1] FMG/Reis de Serbia

[2] "Euweb/Os Nemanjić". Arquivado dende o orixinal o 20 de xuño de 2008. Consultado o 08 de febreiro de 2012.

[1]

[2]