Pepito Arriola

José Rodríguez Carballeira, nado en Betanzos o 14 de decembro de 1895 e finado en Barcelona o 24 de outubro de 1954, foi un músico galego. Destacou fundamentalmente como pianista, pero tamén como compositor e violinista.

Pepito Arriola

Biografía
Nacemento	(es) José Rodríguez Carballeira 14 de decembro de 1896 Betanzos, España
Morte	24 de outubro de 1954 (57 anos) Barcelona, España
Datos persoais
Outros nomes	Pepito Arriola
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	pianista , compositor
Lingua	Lingua castelá
Instrumento	Piano
Familia
Parentes	Aurora Rodríguez Carballeira (Tía) Hildegart Rodríguez Carballeira (curmán)

Traxectoria

Pepito Arriola (1901)

Fillo de Josefa Rodríguez Carballeira, nai solteira. Foi inscrito no rexistro en Betanzos cos apelidos de súa nai ao non ter pai coñecido. Porén, sempre o chamaron polo segundo apelido do avó materno, de orixe vasca. Cando súa nai marchou a Madrid quedou ao cargo da irmá desta, Aurora Rodríguez Carballeira (nai de Hildegart, curmá de Pepito), quen o educou.

Tras descubrir as súas habilidades, a nai levouno a Madrid a comezos de novembro de 1899, onde comezou unha fulgurante carreira como neno prodixio tocando o piano. O seu primeiro recital foi o 4 de decembro de 1899 na casa dos señores Montano, ao que asistiron unhas 300 persoas. O programa incluíu a Marcha Real e a Alborada de Pascual Veiga. Tocou no Ateneo o 2 de febreiro de 1900 e ese mesmo ano deu un concerto con seis obras de seu no Palacio Real. A raíña amadriñou o neno e pagou os seus estudos musicais.

A nai e o rapaz trasladáronse a Alemaña en 1902. Arriola estudou no conservatorio de Berlín con Richard Strauss e tocou coa Orquestra Filharmónica de Berlín baixo a dirección de Nikisch. Foi elixido pianista da corte de Guillerme II.

Deu xiras por todo o mundo con enorme éxito, tocou nos Estados Unidos (na Metropolitan Opera e no Carnegie Hall, entre outros) e realizou unha extensa xira por Cuba en 1910. Foi unha das grandes figuras da música alemá da época.

En 1946 tivo que volver a España, onde xa non volveu ter éxito. Morreu na miseria, aos cincuenta e nove anos de idade, nun apartamento alugado na rúa Sans de Barcelona.

Obra

• Aurora, habanera (piano) 1898
• Impresiones argentinas (piano), publicadas en "Mundial Música, ano I, nº 8-9 (agosto-setembro 1916), 1916
• Hommage à Manuel de Falla/Homenaxe a Manuel de Falla (piano), 1942

Postumamente descubríronse 11 obras escritas en Barcelona tras o seu regreso:

Imaxe da Rondalla Airiños da Miña Terra de Ferrol, da que Pepito foi parte

• Divertimento concertante para 2 pianos e orquestra de cordas con frauta obrigada, 1946
• Tres textos cervantinos para voces e orquestra (: 2333-4231-Tp.-Cordas), 1946
  • I: "Aqui lloró Don Quijote", para Soprano, Contralto, Barítono e Baixo.
  • II: "Mal me guardaréis", para Soprano
  • III: "Marinero soy de amor", para Barítono
• Tres textos cervantinos, redución para 2 pianos, 1947
• Concerto para corno (trompa) e orquestra (: 2022-0000-Tp.-Cordas), 1948
• Schlichte Weise para violín e piano, 1948
• Song para Soprano e piano (texto de Christina Georgina Rossetti), 1948
• Don Quixote in DM, 1949
• Seis poesías de Antonio Machado para Baritono e orquestra (: 2222-4231-Tp., perc.-Cordas), 1949
• Cuarteto en Dó maior para cordas, 1949
• Pequena serenata para cello e piano, 1951
• Concertino para piano e orquestra (: 2332-4131-Tp.-Cordas), 1953

Véxase tamén

Bibliografía

• "Rodríguez Arriola, Xosé". Dicionario biográfico de Galicia 3. Ir Indo Edicións. 2010-2011. p. 176. 
• "Rodríguez Arriola, Xosé". Enciclopedia Galega Universal. Ir Indo. 1999-2002. ISBN 84-7680-288-9. 
• Llorca Freire, Guillermo (2005). "Arriola, José". Gran Enciclopedia Galega (DVD). El Progreso. ISBN 84-87804-88-8. 

Ligazóns externas

• Dopico Vale, Julia María. "Pepito Arriola". Álbum de Galicia do Consello da Cultura Galega.