Bernal de Bonaval
segrel galego
Bernal de Bonaval foi un segrel galego do século XIII.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século XII  Galicia |
| Morte | c. século XIII |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino de Castela |
| Actividade | |
| Ocupación | trobador , poeta |
| Xénero artístico | Poesía |
| Lingua | Lingua castelá |
 | |
O seu nome aparece por veces como Bernaldo ou Bernardo. Mantiña vínculos co mosteiro de San Domingos de Bonaval, pertencente á vila de Santiago de Compostela. A súa actividade poética desenvolveuse nas cortes de Fernando III e de Afonso X. Mantense fiel ás tradicións líricas pretrobadorescas, en detrimento dos modelos provenzais. Consérvanse 19 cantigas súas, 10 delas de amor, 8 de amigo[1] e a última é unha tenzón feita con Abril Pérez.
Cantigas de amor editar
Cantigas de amigo editar
- Fremosas, a Deus grado
- Diss´a fremosa en Bonaval assí
- Se veess´o meu amigo
- Ai, fremosinha, se ben ajades
Notas editar
Véxase tamén editar
| A Galifontes posúe textos orixinais acerca de: Bernal de Bonaval |