Cancioneiro da Biblioteca Nacional
O Cancioneiro da Biblioteca Nacional ou Cancioneiro Colocci-Brancuti, coñecido coa sigla B (ou CB)[1], é unha das tres colectáneas de lirismo trobadoresco galaico-portugués (cantigas de amigo, de amor e de escarnio e maldicir). Denomínase Cancioneiro da Biblioteca Nacional de Lisboa, xa que desde 1924 permanece na Biblioteca Nacional de Portugal.
Descrición
editarA compilación deste cancioneiro fíxose en Italia no final do século XV ou inicios do século XVI por encargo do humanista Angelo Colocci. Foi descuberto por Costantino Corvisieri e por Enrico Molteni na biblioteca familiar do conde Brancuti de Cagli; adquirido por Ernesto Monaci, foi cedido polos seus herdeiros ao goberno portugués, que o conserva na Biblioteca Nacional de Lisboa (1924).
Este cancioneiro é un manuscrito cartáceo formado por 355 folios (numerados por Molteni) dun tamaño de 280 por 210 mm con diversas lagoas. Son en total seis transcritores (incluído Colocci) quen traballarían no manuscrito; tradicionalmente supúñase que foran tres, mais os últimos estudos de Anna Ferrari indican que non foi así. Colocci transcribiu da súa propia man moitas rúbricas e apostilas marxinais, tamén algunhas razós esquecidas polos copistas, ademais de numerar progresivamente os textos, ou ben reproducir unha numeración precedente, presentando numerosas lagoas e duplicacións. Foi copiado en Italia por amanuenses ibéricos e italianos e compilado por Colocci a partir doutro(s) manuscrito(s) que non se conservan. Os modelos dos apógrafos italianos puideron chegar a Italia na embaixada enviada por Manuel I de Portugal ao papa León X (1514) en que figuraba Garcia de Resende. Alí serían copiados dende o orixinal ou os orixinais por Colocci e o seu equipo, creando os volumes que se conservan.
Trátase do cancioneiro máis abundante no número de composicións, pois contén 1567 cantigas dos tres grandes xéneros duns 150 autores[2][3] Ademais, contén fragmentos dun tratado de poética trobadoresca, a Arte de trovar, e cinco lais narrativos.
Notas
editar- ↑ Tavani, G. (1998): A poesía lírica galego-portuguesa, 2ª ed. Ed. Galaxia, páxina 52.
- ↑ Monteagudo, H. et al. (1998): Tres poetas medievais da ría de Vigo. Ed. Galaxia, páxina 50
- ↑ Pena, X. R. (2002): Historia da literatura medieval galego-portuguesa. Sotelo Blanco, p. 105-106.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Cancioneiro da Biblioteca Nacional |
Bibliografía
editar- Cancioneiro da Biblioteca Nacional (Colocci-Brancuti) Cód. 10991. Lisboa, Biblioteca Nacional / Imprensa Nacional - Casa da Moeda, 1982 (edición facsímile).
Outros artigos
editarLigazóns externas
editar- Cancioneiro da Biblioteca Nacional, no catálogo da BNP (en portugués).