Hector Berlioz: Diferenzas entre revisións

 

=== Década de 1850: Éxito internacional ===

[[Ficheiro:Gustave Courbet - Portrait of Hector Berlioz - WGA05492.jpg|miniatura|esquerda|Berlioz por [[Gustave Courbet]], 1850.]]

Logo do fracaso de ''La Damnation de Faust'', Berlioz adicou menos tempo á composición durante os seguintes oito anos. Escribiu un [[Te Deum (Berlioz)|Te Deum]], finalizado en 1849 pero que non foi publicado ata 1855, e algunhas pezas curtas. A súa obra máis importante entre ''La Damnation'' e a súa épica ''[[Les Troyens]]'' (1856–1858) foi unha "triloxía sacra", ''[[L'Enfance du Christ]]'' (A infancia de Cristo), que comezou en 1850.{{Harvnp|Rushton|1983|pp=288–290}} En 1851 estivo na [[Gran Exposició]] de Londres como membro dun comité internacional para xulgar instrumentos musicais.{{Harvnp|Holoman|1989|p=425}} Regresou a Londres en 1852 e 1853, dirixindo as súas propias obras e outras. Gozou dun éxito consistente aló, coa excepción do rexurdimento de ''Benvenuto Cellini'' no [[Royal Opera House|Covent Garden]] que foi retirada logo dunha representación.{{Harvnp|Holoman|1989|p=445}} A ópera foi presentada en Leipzig en 1852 nunha versión revisada preparada por Liszt coa aprobación de Berlioz e tivo un éxito moderado.{{Harvnp|Barzun|1956|p=285}} Nos primeiros anos da década de 1950 Berlioz fixo numerosas aparicións en Alemaña como director.{{Harvnp|Holoman|1989|pp=447–449, 450–453, e 457–460}}