Revolución húngara de 1848: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 27 de febreiro de 2021 ás 22:41

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Revolución húngara.

A Revolución húngara de 1848 foi unha das moitas revolucións dese ano e estivo estreitamente relacionada coas revolucións na área dos Habsburgos e Borbóns. A diferenza das outras, a revolución en Hungría chegou a converterse nunha guerra pola independencia húngara do Imperio austríaco. Por iso, con posterioridade este feito converteuse nun dos fitos históricos do nacionalismo húngaro. Moitos dos seus líderes, incluíndo a Lajos Kossuth, Sándor Petőfi e Mór Jókai, son das maiores figuras nacionais na Historia húngara, e o aniversario do día en que comezou a revolución, o 15 de marzo, é un dos tres días festivos nacionais.

Sándor Petőfi, poeta húngaro clave para a revolución de 1848.

Antecedentes da revolución

Tras a batalla de Mohács en 1526, a coroa húngara pasou a mans do monarca Fernando I de Habsburgo e a partir dese momento sucedéronse unha serie de monarcas desta Casa que gobernaron distanciados dos intereses da nobreza húngara e da poboación húngara en xeral. Producíronse varias guerras independentistas conducidas por príncipes húngaros de Transilvania, como Estevo Bocskai e Gabriel Bethlen, que tentaron lograr a separación da figura do monarca de Habsburgo, mais todas estas fracasaron.

O impulso recibido polo crecente nacionalismo húngaro no século XIX foi calando paulatinamente na sociedade húngara, até que finalmente déronse as circunstancias para a rebelión contra os Habsburgo influenciada pola guerra de independencia hispanoamericana. O Parlamento de Hungría foi reconvocado en 1825 para ocuparse das finanzas. Un partido liberal xurdiu no Parlamento, que se concentraba en representar o labrego simbolicamente, xa que era incapaz de reunir os requisitos mínimos para outros traballadores. <a href="./Luís Kossuth" rel="mw:WikiLink" data-linkid="42" data-cx="{"adapted":false,"sourceTitle":{"title":"Lajos Kossuth","thumbnail":{"source":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Vastagh_Portrait_of_Lajos_Kossuth.jpg/61px-Vastagh_Portrait_of_Lajos_Kossuth.jpg","width":61,"height":80},"description":"político húngaro","pageprops":{"wikibase_item":"Q157040"},"pagelanguage":"es"},"targetFrom":"mt"}" class="mw-redirect cx-link" id="mwJQ" title="Luís Kossuth">Lajos</a> Kossuth rebelouse como líder das clases baixas.

Desenvolvemento

Inicio da Revolución

Conde <a href="./Luís Batthyány" rel="mw:WikiLink" data-linkid="46" data-cx="{"adapted":false,"sourceTitle":{"title":"Lajos Batthyány","thumbnail":{"source":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8e/Barab%C3%A1s_Mikl%C3%B3s_Batthy%C3%A1ny_Lajos%2C_1848.jpg/54px-Barab%C3%A1s_Mikl%C3%B3s_Batthy%C3%A1ny_Lajos%2C_1848.jpg","width":54,"height":80},"description":"político húngaro","pageprops":{"wikibase_item":"Q702016"},"pagelanguage":"es"},"targetFrom":"mt"}" class="mw-redirect cx-link" id="mwLA" title="Luís Batthyány">Lajos</a> Batthyány, primeiro ministro húngaro.

Rendición de Sándor Petőfi recitándolle o Nemzeti dal a unha multitude o 15 de marzo de 1848 (por Mihály Zichy).

O 15 de marzo de 1848, un grupo de mozos intelectuais húngaros, reunidos no café Pilvax en Pest, redactaron consignas e versos, así como os 12 puntos para esixir máis independencia da coroa dos Habsburgo. O poeta Sándor Petőfi lideraba os seus amigos intelectuais Mór Jókai, Pál Vasvári e Gyula Bulyovszky entre outros, quen en conxunto comezaron a recitar os 12 puntos e un poema de Petőfi coñecido como Nemzeti dal (en húngaro: Toada Nacional). Pronto avanzaron polas rúas de Pest seguidos por unha multitude de enxeñeiros, médicos, profesores e cidadáns húngaros que continuaban dando a coñecer as proclamas que pronto foron reproducidas nunha imprenta.

Desta forma, a Revolución comezou o 15 de marzo de 1848 con eventos pouco violentos en Pest e Buda, seguidos por insurreccións ao longo do reino, que lle permitiron aos reformistas húngaros declarar a autonomía de Hungría dentro do Imperio Habsburgo, baixo o goberno de <a href="./Luís Kossuth" rel="mw:WikiLink" data-linkid="66" data-cx="{"adapted":false,"sourceTitle":{"title":"Lajos Kossuth","thumbnail":{"source":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a1/Vastagh_Portrait_of_Lajos_Kossuth.jpg/61px-Vastagh_Portrait_of_Lajos_Kossuth.jpg","width":61,"height":80},"description":"político húngaro","pageprops":{"wikibase_item":"Q157040"},"pagelanguage":"es"},"targetFrom":"mt"}" class="mw-redirect cx-link" id="mwRQ" title="Luís Kossuth">Lajos</a> Kossuth e, como Primeiro Ministro, <a href="./Luís Batthyány" rel="mw:WikiLink" data-linkid="68" data-cx="{"adapted":false,"sourceTitle":{"title":"Lajos Batthyány","thumbnail":{"source":"https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8e/Barab%C3%A1s_Mikl%C3%B3s_Batthy%C3%A1ny_Lajos%2C_1848.jpg/54px-Barab%C3%A1s_Mikl%C3%B3s_Batthy%C3%A1ny_Lajos%2C_1848.jpg","width":54,"height":80},"description":"político húngaro","pageprops":{"wikibase_item":"Q702016"},"pagelanguage":"es"},"targetFrom":"mt"}" class="mw-redirect cx-link" id="mwRw" title="Luís Batthyány">Lajos</a> Batthyány. O novo goberno aprobou unha serie de leis reformistas denominadas as "Leis de Abril", que creaban un Reino Nacional Autónomo de Hungría co Emperador Habsburgo como rei. Tamén se demandou que o goberno húngaro tivese o poder de recibir e gastar todos os impostos que se recadasen en Hungría e que tivese autoridade sobre os rexementos húngaros do exército Habsburgo.

Consciente de que seguían o camiño cara a unha posible guerra civil, en xullo de 1848 os ministros do goberno húngaro pretenderon obter o apoio dos Habsburgo contra Josip Jelačić, un conservador da Croacia-Eslavonia, ao enviar tropas ao norte de Italia. A finais de agosto, o goberno imperial en Viena ordenou oficialmente que o goberno húngaro en Pest que terminase cos plans para un exército húngaro, e Jelačić comandou militares contra o goberno húngaro.

Con guerras que ameazaban desde tres fronteiras (contra os croatas, no Banato húngaro e en Transilvania), os radicais de Pest viron unha oportunidade, mais o Parlamento fixo concesións en setembro para previr que os acontecementos culminasen en confrontacións violentas. Con complicacións por unha posible revolución en Viena, Austria aceptou a autonomía húngara. Mais, logo de que a revolución austríaca fose sufocada e de que Francisco Xosé I sucedese no trono o seu tío Fernando I como emperador, este rexeitou novamente aceptar a independencia de Hungría. A última confrontación entre Viena e Pest ocorreu cando o Conde de Lamberg asumiu como xeral de todos os exércitos en Hungría (incluíndo o de Jelačić). En resposta ao ataque que sufriu Lamberg ao chegar a Hungría poucos días despois, a corte imperial ordenou que se disolvese o goberno e o parlamento húngaro. A guerra pola independencia comezaba.

Guerra pola independencia

A "Batalla de Tápióbicske" (4 de abril de 1849), por Than Mór.

Durante a guerra civil subsecuente, os maxiares xunto cos revolucionarios estranxeiros tiveron que loitar contra o exército austríaco, pero tamén contra os serbios, croatas, eslovacos, romaneses e alemáns que habitaban territorios do Reino de Hungría, quen posuían as súas propias ideoloxías nacionais e estaban en contra de aceptar un dominio dos maxiares.

Inicialmente, as forzas húngaras (Honvédség) conseguiron varias vitorias contra o exército austríaco (na batalla de Pákozd en setembro de 1848 e na batalla de Isaszeg en abril de 1849), co cal Hungría declarou a súa total independencia de Austria en 1849. Debido ao triunfo da resistencia revolucionaria, Francisco Xosé I tivo que pedir axuda ao tsar de Rusia, Nicolao I, e o exército ruso invadiu Hungría dando lugar a antagonismos entre as partes húngaras e rusas.

A guerra levou á Crise de Outubro en Viena, cando grupos insurxentes atacaron a comandancia dunha guarnición no seu camiño a Hungría para apoiar as forzas de Jelačić. Despois de que Viena fose recuperada polas forzas imperiais o 31 de outubro, o xeneral Windisch-Graetz e 70.000 soldados foron enviados a Hungría para acabar coa última ameaza para o Imperio austríaco. A finais de decembro, o goberno húngaro evacuaba Pest.

Julius Jacob von Haynau, o xefe do exército austríaco que ocupou o goberno de Hungría durante un meses, ordenou a execución dos caudillos húngaros do exército en Arad e do primeiro ministro Batthyány en Pest. Desta forma, ocorreu o evento coñecido como a execución dos 13 Mártires de Arad o 6 de outubro de 1849.

Represión da revolución

Captura da ponte de Tapiobicske (4 de abril de 1849), por Than Mór.

Logo dos anos de guerra de 1848-49, o reino permaneceu pasivo. O arquiduque Alberte de Habsburgo asumiu o poder como gobernador do Reino de Hungría, e desta vez Hungría foi xermanizada.

Lajos Kossuth exiliouse en Estados Unidos (onde un condado en Iowa leva o seu nome), en Istambul, Turquía e en Turín, Italia. Confrontou as minorías en Hungría e popularizou a idea dunha confederación multiétnica de repúblicas no Danubio, polo que orixinou grandes descontentos nas minorías étnicas. Moitos dos seguidores de Kossuth no seu exilio, incluíndo os fillos dunha das súas irmás, así como quen apoiaban as revolucións de 1848, permaneceron en EUA e loitaron na Unión na Guerra Civil estadounidense.

Véxase tamén

Historia de Hungría
Historia de Croacia
Historia de Austria

Bibliografía

Thomas Walter (1993). "Revolutions in Everyday Life and Politics". History and Life. Scott, Foresman. ISBN 0-673-35168-8.
Bertényi, I. , Diószegi, I. , Horváth, J. , Kalmár, J. e Szabó P. (2004). Királyok Könyve. Magyarország és Erdély királyai, királynői, fejedelmei és kormányzói. Budapest, Hungría: Helikon Kiadó.
Nagy, L. (1993). Magyarország Európában (A honfoglalástól a közelmúltig). Budapest, Hungría: Honffy Kiadó.