Regueifa (pan de voda): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición |
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
||
Liña 9:
Era tradicional que polo serán, despois do banquete nupcial, os veciños acudisen á casa onde tiña lugar o convite e comezasen a solicitar a regueifa con cantigas festeiras. Estes cantos, chamados tamén [[Regueifa (canto)|regueifas]], eran respondidos polos convidados ao banquete nun intercambio de coplas enxeñosas. Concluídas estas sacábase da casa o pan da voda para entregalo aos asistentes. Antes de "rendelo" era tradicional que os noivos, ou os padriños<ref name=":2">[https://memoriadegalicia.files.wordpress.com/2018/08/regueifa2.jpg?w=197&h=300 Padriños de voda bailando a regueifa.] Foto [[Ramón Caamaño]] (1956).</ref>, ou outra parella escollida para a ocasión, bailase unha muiñeira (denominada tamén [[Regueifa (danza de voda)|regueifa]]) coa rosca da voda sobre a cabeza.
A entrega da regueifa posterior ao baile facíase de xeito diferente segundo as zonas do país. Nalgúns lugares existía a tradición de "voltear a regueifa". Metíase esta nun pano que agarraba unha parella coa boca, cada un por un extremo. Así sostida dabaselle voltas, gañando o premio a parella que
A entrega da regueifa, xunto con outros convites cerimoniais, facía participe da celebración a toda a comunidade e servía para integrar os mozos foráneos, nunha época na que os pretendentes alleos non adoitaban ser ben recibidos.<ref>Sobrado Correa (2000). p.664-666</ref>
== Notas ==
|