Estudio de gravación: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores)
Liña 15:
De década de [[1940]] ós anos 70, os estudios eran deseñados para a gravación en vivo de [[orquestra]]s sinfónicas e outros conxuntos musicais grandes conforme ás tendencias da época. Os enxeñeiros descatáronse de que os espazos grandes e reverberantes creaban unha firma acústica característica. Debido ás limitacións tecnolóxicas na gravación, os estudios dos anos 50 foron diseñados segundo o concepto de agrupar músicos e cantantes, en vez de separalos, e de colocar os micrófonos de forma estratéxica para capturar a interacción acústica e harmónica perfecta. Debido a súa acústica, moitos estudios eran igrexas adaptadas.{{Cómpre referencia}}
 
Os estudios de gravación eléctricos non contaban con cabinas de illamento e non foi ata a década dos 60, cando apareceu a alta fidelidade (auriculares). O uso de distinta microfonía e mais a súa colocación no contorno do estudio eran partes fundamentais no proceso de gravación. Os máis destacados, os [[Micrófono de cinta|microfonosmicrófonos de cinta]] ou de condensador coma o Neumman U47. Na década dos 60 os [[Enxeñaría|enxeñeiros]] comezaron a experimentar a colocación dos micrófonos preto do [[Instrumento musical|instrumento]].
 
Moitos dos mellores estudios incorporaron un cuarto especial para o comportamento do [[eco]] que foron construídos a miúdo debaixo do estudio principal. Estes eran espazos rectangulares longos e baixos construídos con materiais duros e reflexivos como o cemento, cun [[altofalante]] nun extremo e un ou máis micrófonos no outro. Durante unha sesión da gravación, un sinal dun ou máis dos micrófonos no estudio podíase encamiñar ó altofalante, o son reverbera a través do compartimento e o sinal era realzado e recollido polo micrófono no outro extremo, podendo entón ser mesturado co sinal orixinario no estudio e ser mesturado na pista mentres que a gravación principal era feita.
Liña 37:
 
O deseño do estudio de gravación está baseado na necesidade de dar unha calidade competitiva ás gravacións, así
mesmo, ofrecer unha excelente [[imaxeImaxe]] e ambiente, a cal forma parte fundamental para o desenvolvemento do
músico durante a súa gravación