Revisión como estaba o 23 de setembro de 2020 ás 15:09 editar Corribot (conversa \| contribucións) Bots 58.071 edicións m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) Etiqueta: ReplacerTool [2.0] ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 12 de xaneiro de 2021 ás 15:46 editar desfacer Corribot (conversa \| contribucións) Bots 58.071 edicións m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) Etiqueta: ReplacerTool [2.0] Edición máis nova →
Liña 45: A illa de Nova Siberia consiste nun rango de [[sedimento]]s clásticos que van de finais do [[Cretáceo]] ao [[Plistoceno]]. Os sedimentos do Cretáceo consisten en gran medida en capas encartadas de areas de toba volcánica grises e verdosas, cenos de toba, areas de coios, e capas de [[lignito]] expostas nos cantiis mariños ao longo da costa suroeste. As areas e limos conteñen a miúdo tanto [[vidro volcánico]], plantas fosilizadas, gravas miúdas de [[riolita]], ou algunha combinación deles. A area do [[Eoceno]], o limo, a [[arxila]] e o lignito, se superponen a unha non erosionada desconformidade cortada nos sedimentos do Cretáceo. Na parte noroeste da illa, estes sedimentos graduan en arxilas que conteñen fragmentos de [[bivalvos]] mariños. Directamente cubrindo os sedimentos do Eoceno e outras descontinuidades erosionadas, están as areas do [[Oligoceno]] e primeiro [[Mioceno]]. Conteñen delgados leitos de limo, barro, arxila e coios. Estas areas tamén conteñen fósiles de plantas e [[diatomea]]s pantanosas, lagunares e lacustres. Estas areas están cubertas por sedimentos do [[Plioceno]] que consisten en capas de area, limo, barro, [[turba]], e coios. Salvo no caso da cordilleira Derevyannye, os sedimentos do Plistoceno cobren case a totalidade da superficie da illa. Estes depósitos constan de capas de sedimentos mariños cubertos por sedimentos terrestres. Os sedimentos mariños máis baixos componse de tres leitos superpostos de arxilas mariñas [[salgada]]s que conteñen fósiles de [[molusco]]s e tapados con turba. Os sedimentos terrestres que os cobren consisten nun complexo composto de xeo enriquecido con cienos aventados nas cuñas do xeo. Este complexo de xeo acumulado ao longo de decenas de miles de anos durante o Plistoceno superior, a través do [[Último Máximo Glacial]], ata que se detivo a ao redor de 10.000 a. C.. Durante este período de decenas de miles de anos, a complexa formación de xeo, ten unha enorme cantidade de cabeiros e ósos de [[mamut]] e ósos doutra [[megafauna]] enterrados e preservados no permafrost. A illa de Nova Siberia caracterízase pola abundancia de troncos de árbores en posición vertical, ~~leños~~paus, follas impresas, e outros restos vexetais que aparecen nos sedimentos expostos ao longo dos cantiis mariños e nas terras altas da cordilleira Derevyannye ao longo da costa sur. Debido á abundancia destes ~~leños~~paus e troncos verticais carbonizados, os primeiros exploradores e paleobotánicos referíronse á cordilleira Derevyannye, como as «Montañas de madeira», «outeiros de Madeira», ou a «montaña da árbore». Nun tempo, o altamente encartado de capas de area, limo, barro, arxila, e lignito que conteñen estes restos carbonizados de árbores fósiles críase que se acumulou durante o Mioceno ou Eoceno. Estes sedimentos e os fósiles de troncos e ~~leños~~paus que conteñen, considéranse agora como do [[Turoniano]] do Cretáceo. O Barón Von Toll, ademais doutras publicacións, demostran todas que as suposicións dalgúns autores, de que a «madeira Hills» da illa de Nova Siberia estaba parcial ou completamente formada por restos de madeira á deriva («driftwood») eran completamente erróneas. ==Notas==

Nova Siberia: Diferenzas entre revisións