Poliovirus: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
Miguelferig (conversa | contribucións)
Liña 94:
== Rato transxénico PVR ==
 
Aínda que os humanos son os únicos hóspedes naturais coñecidos do poliovirus, oos monos padenpoden ser infectados experimentalmente e foron usados desde hai moito tempo para estudar o poliovirus. En 1990–91, dous laboratorios desenvolveron un pequeno modelo animal de poliomielite. Uns ratos foron modificados por [[enxeñaría xenética]] para que expresasen o receptor humano do poliovirus (hPVR).<ref name="pmid2170026">{{cite journal | vauthors = Ren RB, Costantini F, Gorgacz EJ, Lee JJ, Racaniello VR | title = Transgenic mice expressing a human poliovirus receptor: a new model for poliomyelitis | journal = Cell | volume = 63 | issue = 2 | pages = 353–62 | date = October 1990 | pmid = 2170026 | doi = 10.1016/0092-8674(90)90168-E }}</ref><ref name="pmid1846972">{{cite journal | vauthors = Koike S, Taya C, Kurata T, Abe S, Ise I, Yonekawa H, Nomoto A | title = Transgenic mice susceptible to poliovirus | journal = Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America | volume = 88 | issue = 3 | pages = 951–5 | date = February 1991 | pmid = 1846972 | pmc = 50932 | doi = 10.1073/pnas.88.3.951 | bibcode = 1991PNAS...88..951K }}</ref>
 
A diferenza dos ratos normais, os ratos con receptor do poliovirus [[transxénico]] (TgPVR) son susceptibles ao poliovirus inxectado intravenosamenteintravenosa ou intramuscularmente, e cando se inxectan directamente na medula espiñal ou no cerebro.<ref name="pmid8289371">{{cite journal | vauthors = Horie H, Koike S, Kurata T, Sato-Yoshida Y, Ise I, Ota Y, Abe S, Hioki K, Kato H, Taya C | display-authors = 6 | title = Transgenic mice carrying the human poliovirus receptor: new animal models for study of poliovirus neurovirulence | journal = Journal of Virology | volume = 68 | issue = 2 | pages = 681–8 | date = February 1994 | pmid = 8289371 | pmc = 236503 | doi = 10.1128/JVI.68.2.681-688.1994 }}</ref> Despois da infección, os ratos TgPVR mostran signos de parálise que lembran os da poliomielite en humanos e monos, e os sistemas nerbiososnerviosos centrais dos ratos paralizados son similares [[histopatoloxía|histocitoquimicamente]] aos de humanos e monsomonos. Este modelo de ratos da infección por poliovirus humana demostrou seruser unha ferramenta moi valiosa para entenderentendermos a bioloxía do poliovirus e a súa patoxenicidade.<ref name="pmid11597452">{{cite journal | vauthors = Ohka S, Nomoto A | title = Recent insights into poliovirus pathogenesis | journal = Trends in Microbiology | volume = 9 | issue = 10 | pages = 501–6 | date = October 2001 | pmid = 11597452 | doi = 10.1016/S0966-842X(01)02200-4 }}</ref>
 
Estudáronse ben tres tipos de ratos TgPVR:<ref name="pmid7832641">{{cite journal | vauthors = Koike S, Taya C, Aoki J, Matsuda Y, Ise I, Takeda H, Matsuzaki T, Amanuma H, Yonekawa H, Nomoto A | display-authors = 6 | title = Characterization of three different transgenic mouse lines that carry human poliovirus receptor gene--influence of the transgene expression on pathogenesis | journal = Archives of Virology | volume = 139 | issue = 3–4 | pages = 351–63 | year = 1994 | pmid = 7832641 | doi = 10.1007/BF01310797 }}</ref>
Liña 106:
Recentemente, desenvolveuse un cuarto modelo de rato TgPVR. Estes ratos "cPVR" portan [[ADNc]] hPVR, dirixido por un [[promotor (bioloxía)|promotor]] de β-[[actina]], e demostraron ser susceptibles ao poliovirus polas rutas intracerebral, intramuscular e intranasal. Ademais, estes ratos poden desenvolver a [[polio bulbar|forma bulbar da polio]] por inoculación intranasal.<ref name="pmid15033568"/>
 
O desenvolvemento do rato TgPVR tivo un profundo efecto na produción da vacina oral da polio (OPV). Previamente, a monitorización da seguridade da OPVvacina oral da polio tiña que realizarse en monos, porque só os primates son susceptibles ao virus. En 1999, a [[Organización Mundial da Saúde]] aprobou o uso dos ratos TgPV como un método alternativo de avaliar a efectividade da vacina contra o poliovirus tipo 3. En 2000, o modelo de ratos foi aprobado para tests de vacinas contra os poliovirus tipo 1 e 2.<ref name="pmid12764491">{{cite journal | vauthors = Dragunsky E, Nomura T, Karpinski K, Furesz J, Wood DJ, Pervikov Y, Abe S, Kurata T, Vanloocke O, Karganova G, Taffs R, Heath A, Ivshina A, Levenbook I | display-authors = 6 | title = Transgenic mice as an alternative to monkeys for neurovirulence testing of live oral poliovirus vaccine: validation by a WHO collaborative study | journal = Bulletin of the World Health Organization | volume = 81 | issue = 4 | pages = 251–60 | year = 2003 | pmid = 12764491 | pmc = 2572431 | doi = 10.1590/S0042-96862003000400006 | url = http://www.scielosp.org/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0042-96862003000400006&lng=en&nrm=iso&tlng=en | doi-broken-date = 2020-05-15 }}</ref>
 
== Clonación e síntese ==