Teodorico o Grande: Diferenzas entre revisións

Foi nomeado ''patricio'' e ''magister militum'' polo augusto [[Zenón, Emperador(emperador)|Zenón]], [[Imperio Bizantino|emperador de Oriente]]. Este en [[488]] cedeulle o goberno de [[Italia]] coa condición de vencer a [[Odoacro]], rei dos [[hérulos]] que depuxera a [[Rómulo Augústulo]], último [[Imperio Romano de Occidente|emperador romano de Occidente]] ([[476]]). Teodorico penetrou na [[Península Itálica|península itálica]] á fronte do seu pobo, cuxo número se estima nunhas cen mil persoas. Conseguiu ocupar [[Rávena]], onde finalmente morreu Odoacro ([[493]]).

Proclamouse rei de Italia ([[494]]) fixando a súa residencia en Rávena e foi recoñecido como ''rex Italiae'' polo augusto [[Anastasio I, Emperador(emperador)|Anastasio]], emperador de Oriente, en [[497]], a quen debía unha teórica submisión. Mantivo as diferenzas entre os ostrogodos, de relixión [[Arianismo|ariana]], que retiveron o poder militar, e os [[Roma antiga|romanos]], [[Catolicismo|católicos]], que concentraron o poder civil, dentro dun difícil equilibrio.