|
''Para a artista e ilustradora mexicana ver'' Dulce Chacón (ilustradora).{{Biografía|ocupación=Poetisa, novelista, dramaturga}}
'''Dulce Chacón Gutiérrez''', nada en [[Zafra]]; [[Provincia de Badaxoz|Badaxoz]] o 3 de xuño de [[1954]] e finada en [[Burlete]], [[Comunidade de Madrid|Madrid]], o 3 de decembro de [[2003]], foi unha [[Escritor|escritora]] e poeta [[España|española]]. O tema central da súa obra é a [[represión franquista]], e de maneira especial a situación das mulleres durante ese período. Comprometida socialmente, pertenecepertence a varias asociaciónasociacións, entre outras: á Asociación de MulleresMujeres contra ala [[Violencia de xénero|Violencia de XéneroGénero]], á Asociación de MulleresMujeres Contra ala Guerra, á Plataforma de Cultura contra a Guerra, estas díasdúas últimas en relación coa Invasión de Iraq no 2003. Diversos colexios e institutos, así como premios literarios levan o seu nome como homenaxe á súa figura. Era irmá xemelga da tamén escritora [[Inma Chacón]].<ref name="Dulce">{{Cita web||url=http://www.lecturalia.com/autor/5138/dulce-chacon|título=Biografía de Dulce Chacón|apelidos-editor=Lecturalia S.L.|data-acceso=4 de junio de 2012}}</ref><ref>{{Cita web||url=http://www.lecturalia.com/autor/286/inma-chacon|título=Biografía de Inma Chacón|apelidos-editor=lecturalia.com|data-acceso=25 de febrero de 2011}}</ref>
== Biografía e traxectoria literaria ==
Nada en Zafra, no seo dunha familia podente e conservadora "aristócrata, de dereitas e do bando nacional" nas súas propias palabras.<ref name="círculo">{{Cita web|5=|url=http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/biog.htm|título=Biografía de Dulce Chacón|apelidos-editor=ww2.circulo.es|data-acceso=25 de febrero de 2011}}</ref> O seu pai, [[Antonio Chacón]], foi alcalde de Zafra durante a ditadura de Franco e tamén acodeunha persoa ilustrada con inquietudes literarias, posto que escribía (co pseudónimo "Hache") e lía [[poesía]] á súa familia, o que espertou a vocación literaria da moza Dulce Chacón.<ref name="obituario_elpais">{{Cita novas|url=http://www.elpais.com/articulo/cultura/Dulce/Chacon/pierde/batalla/muerte/elpepicul/20031204elpepicul_14/Tes|título=Dulce Chacón pierde su batalla contra la muerte|editorial=[[El País]]|data=4 de diciembre de 2003}}</ref><ref name="curiosidades">[http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/curiosidades.htm Curiosidades sobre Dulce Chacón] en el monográfico sobre Dulce Chacón de la web del [[Círculo de Lectores]]</ref>
Cando contaba só 11 anos de idade, o seu pai morreu. Un ano máis tarde, a súa nai, María Gutiérrez, foise a vivir con toda a familia a [[Madrid]], onde viviría dende entón. Dulce e Inma, a súa irmá xemelga, foron estudar a un [[internado]]. Foi alí onde Chacón comezou a escribir poesía, nun esforzo por evadirse das difíciles circunstancias persoais que estaba a vivir. Das lecturas da súa adolescencia, foron os poetas [[Paul Celan|Celan]], [[Rainer Maria Rilke|Rilke]], [[César Vallejo]] e [[José Ángel Valente|José Anxo Valente]] os que deixaron maior pegada no seu estilo poético.<ref name="círculo">{{Cita web|5=|url=http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/biog.htm|título=Biografía de Dulce Chacón|apelidos-editor=ww2.circulo.es|data-acceso=25 de febrero de 2011}}</ref> Outras influencias posteriores foron [[Félix Grande]], na poesía, e Xullo[[Julio Llamazares]], [[Luís Landero]] e [[José Saramago]] na narrativa (a estes dous últimos, así como á muller de Saramago, [[Pilar dodel Río]], uníalle unha grangrande amizade).<ref name="especulo">{{Cita publicación periódica|título=Dulce Chacón: "La reconciliación real de la guerra civil aún no ha llegado"|url=http://www.ucm.es/info/especulo/numero22/dchacon.html|nome=Santiago|apelidos=Velázquez Jordán|revista=Espéculo. Revista de estudios literario|número=22|editorial=Universidad Complutense de Madrid|ano=2002}}</ref><ref name="claves">[http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/claves.htm Claves sobre Dulce Chacón] en el monográfico sobre Dulce Chacón de la web del [[Círculo de Lectores]]</ref><ref name="curiosidades">[http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/curiosidades.htm Curiosidades sobre Dulce Chacón] en el monográfico sobre Dulce Chacón de la web del [[Círculo de Lectores]]</ref>
Aínda que comezou a escribir moi pronto, non publicou o seu primeiro libro, o poemario ''QuereránQuerrán porlleponerle nomenombre'', até 1992. Seguiríanlle outras dúas obras poéticas, ''AsLas palabras dade la pedrapiedra'' (1993) e ''Contra oel desprestixiodesprestigio dade la altura'' (1995). Por esta última gañou o seu primeiro premio, a CidadeCiudad de Irún.<ref name="círculo">{{Cita web|5=|url=http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/biog.htm|título=Biografía de Dulce Chacón|apelidos-editor=ww2.circulo.es|data-acceso=25 de febrero de 2011}}</ref> A continuación internouse no terreo da [[novela]]. En 1996 publicou ''Algún amor que nonno mate'', sobre unha [[Violencia de xénero|muller maltratada]] polo seu marido.<ref>[https://web.archive.org/web/20111222115958/http://www.aldabaproducciones.com/noviembreteatro/dossieres/algunamorquenomate/dossiersinimagenes.pdf Folleto de la representación teatral de ''Algún amor que no mate''], de Aldaba Producciones.</ref> José Saramago cualificouna de "dura pero necesaria". Un ano despois publicou a súa segunda novela, ''Blanca vuela mañana''. 1998 foi un ano de moita intensidade: publicou ''Matadora'', unha biografía de [[Cristina Sánchez]], a primeira muller toureiro española; tomentamén estreou a súa primeira obra teatral, ''Segunda mano''; e publicou a súa terceira novela, ''Háblame, musa, de aquel varón''. Nesta, retoma ''algún'' dos temas de ''Algún amor que no mate'', como é a [[violencia doméstica]], abordando tamén outras formas de intolerancia, como a [[xenofobia]]. Con ''Háblame'', Chacón pechaba unha triloxía sobre a incomunicación na parella.<ref name="obituario_elpais">{{Cita novas|url=http://www.elpais.com/articulo/cultura/Dulce/Chacon/pierde/batalla/muerte/elpepicul/20031204elpepicul_14/Tes|título=Dulce Chacón pierde su batalla contra la muerte|editorial=[[El País]]|data=4 de diciembre de 2003}}</ref> A continuación veu un novo poemario, ''Matar al ángel'' (1999) e ese mesmo ano ''Cielos de barro'', unha novela coral ambientada na [[Estremadura]] da posguerra que Chacón presentou á edición de 2000 do premio Azorín baixo o pseudónimo "Hache". A novela, que obtivo o galardón, estaba dedicada a Antonio Chacón, o pai de Dulce. O título foi un "agasallo" do escritor XulloJulio Llamazares.<ref name="curiosidades">[http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/curiosidades.htm Curiosidades sobre Dulce Chacón] en el monográfico sobre Dulce Chacón de la web del [[Círculo de Lectores]]</ref>
A súa seguinte novela foi ''<a href="https://es.wikipedia.org/wiki/La_voz_dormida_(novela)" rel="mw:ExtLink" data-linkid="131" class="cx-link" title="La voz dormida (novela)">La voz dormida</a>'', publicada en 2002. Chacón tardou catro anos en completala, comezando a reunir material incluso antes da publicación de ''Matar al ángel e'' ''Cielos de barro''. Nela, DulceceDulce Chacón continuou abordando os difíciles anos da posguerra, novelando os testemuños, recollidos en entrevistas por toda España, de mulleres vítimas da represión franquista durante os anos corenta.<ref name="círculo">{{Cita web|5=|url=http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/biog.htm|título=Biografía de Dulce Chacón|apelidos-editor=ww2.circulo.es|data-acceso=25 de febrero de 2011}}</ref><ref>{{Cita novas|url=http://www.elmundo.es/elmundolibro/2002/09/10/anticuario/1031653190.html|título=Dulce Chacón da voz a las mujeres víctimas de la posguerra|editorial=[[El Mundo (España)|El Mundo]]|data=10 de septiembre de 2002}}</ref> A novela obtivo o premio Libro do Ano 2003, outorgado polo Gremio de Libreiros de Madrid. En 2002, estreouse a adaptación teatral de ''Algún amor que no mate'', realizada pola propia Chacón.<ref name="Dulce">{{Cita web||url=http://www.lecturalia.com/autor/5138/dulce-chacon|título=Biografía de Dulce Chacón|apelidos-editor=Lecturalia S.L.|data-acceso=4 de junio de 2012}}</ref> Dirixiu a adaptación [[Eduardo Vasco]].<ref name="escritoras">[http://escritoras.com/escritoras/escritora.php?i=-27184921 "Dulce Chacón"]. En: escritoras.com. 4 de diciembre de 2003.</ref> En 2003 publicou outro poemario, ''Cuatro gotas''.
A carreira de Dulce Chacón truncouna a súa prematura morte. Faleceu o 3 de decembro de 2003, vítima dun cancro de páncreas que lle diagnosticaron un mes antes e que se estendeu ao fígado.<ref name="obituario_elmundo">{{Cita novas|url=http://www.elmundo.es/elmundolibro/2003/12/04/protagonistas/1070513774.html|título=Dulce Chacón fallece a los 49 años en su casa de Madrid|editorial=[[El Mundo (España)|El Mundo]]|data=4 de diciembre de 2003}}</ref><ref name="obituario_elpais">{{Cita novas|url=http://www.elpais.com/articulo/cultura/Dulce/Chacon/pierde/batalla/muerte/elpepicul/20031204elpepicul_14/Tes|título=Dulce Chacón pierde su batalla contra la muerte|editorial=[[El País]]|data=4 de diciembre de 2003}}</ref> As súas cinzas foron depositadas na súa localidade natal, xunto aos restos mortais do seu pai, Antonio Chacón.<ref>{{Cita novas|url=http://www.elperiodicoextremadura.com/noticias/noticia.asp?pkid=87127|título=Dulce Chacón ya descansa en su Zafra natal junto a su padre|nome=Ana|apelidos=Holguín|editorial=[[El Periódico de Extremadura]]|data=14 de diciembre de 2003|data-acceso=26 de febrero de 2011}}</ref> Parte das súas cinzas foron esparexidas nas montañas del Torno, un pequeno pobo do Val do Jerte ([[Provincia de Cáceres|Cáceres]]).<ref>{{Cita novas|url=http://www.hoy.es/prensa/20060814/plasencia/poesia-inma-chacon-segunda_20060814.html|título=La poesía de Inma Chacón y la segunda República se dieron cita ayer en Piornal|data=14 de agosto de 2006|editorial=[[Hoy (Extremadura)| Hoy]]|data-acceso=25 de febrero de 2011}}</ref> Deixaba marido, dúas fillas e un fillo.<ref name="círculo">{{Cita web|5=|url=http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/biog.htm|título=Biografía de Dulce Chacón|apelidos-editor=ww2.circulo.es|data-acceso=25 de febrero de 2011}}</ref>
== Compromiso social e político ==
[[Ficheiro:Castañodulcechacon.jpg|miniatura|Castiñeiro na serra del Torno, [[Cáceres]], en memoria de Dulce Chacón, onde repousan parte das súas cinzas.]]
A pesar da súa pertenza a unha familia conservadora, Dulce Chacón converteuse moi pronto nunha persoa de [[Esquerda política|esquerdas]]. Segundo declarou, unha das razóns foi o silencio familiar acerca da represión franquista, particularmente cruenta en Zafra, onde nos primeiros meses da guerra, tras a toma da cidade polos sublevados, o 8 de agosto de 1936, unhas duascentas cincuenta persoas foron asasinadas polas novas autoridades.<ref name="claves" />[http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/claves.htm, Clavesparticularmente sobre Dulce Chacón]cruenta en el monográfico sobre Dulce Chacón de la web del [[Círculo de Lectores]]</ref>Zafra<ref group="nota">Eduardo Montagut Contreras [https://web.archive.org/web/20120113175451/http://lacomunidad.elpais.com/memoria-historica/2008/10/19/zafra-agosto-del-36 cita], basándose en un artículo de Montse Armengou y Ricard Bells, "Las fosas comunes de la Guerra Civil", ''Clío'', número 3 (2004), pág. 71</ref>, onde nos primeiros meses da guerra, tras a toma da cidade polos sublevados, o 8 de agosto de 1936, unhas duascentas cincuenta persoas foron asasinadas polas novas autoridades. A localidade tiña 7000 habitantes e, tralo estalido da guerra, ningún dereitista foi asasinado antes da entrada das tropas sublevadas<ref>{{Cita web|título=La Comunidad » La memoria histórica como proyecto social y cultural » Zafra, agosto del 36|url=https://web.archive.org/web/20120113175451/http://lacomunidad.elpais.com/memoria-historica/2008/10/19/zafra-agosto-del-36|páxina-web=web.archive.org|data=2012-01-13|data-acceso=2019-10-24}}</ref>. A causa das vítimas do franquismo foi unha das súas prioridades, e sempre mantivo que o rancor derivado da violencia política durante a [[Guerra civil española|guerra civil]] e o [[franquismo]] segue enquistado, ao non ser exposto á luz pública. A súa lema respecto diso era "nin rancor nin esquecemento"<ref name="claves" />. Tamén declarou que "a reconciliación real aínda non chegou, porque aínda non se produciu esa conversación. Ouvimos a versión dos vencedores, agora temos que ouvir aos vencidos".<ref name="especulo">{{Cita publicación periódica|título=Dulce Chacón: "La reconciliación real de la guerra civil aún no ha llegado"|url=http://www.ucm.es/info/especulo/numero22/dchacon.html|nome=Santiago|apelidos=Velázquez Jordán|revista=Espéculo. Revista de estudios literario|número=22|editorial=Universidad Complutense de Madrid|ano=2002}}</ref>
Desta forma, involucrouse en numerosas actividades sociais e políticas de carácter [[Progresismo|progresista]]. Escribiu ''La voz dormida'', obra na que recolle e novela testemuños de mulleres do bando perdedor da [[Guerra civil española|Guerra Civil]] de toda España.<ref name="obituario_elmundo">{{Cita novas|url=http://www.elmundo.es/elmundolibro/2003/12/04/protagonistas/1070513774.html|título=Dulce Chacón fallece a los 49 años en su casa de Madrid|editorial=[[El Mundo (España)|El Mundo]]|data=4 de diciembre de 2003}}</ref> En relación coa invasión de Iraq, formou parte da plataforma 'Cultura contra a guerra' e leu, xunto co premio Nobel [[José Saramago]], o manifesto antibélico que pechou a gran manifestación contra a guerra do 15 de marzo de 2003 en Madrid. Como parte dunha delegación da plataforma '''Mujeres contra la Guerra''<nowiki/>' tamén acudiu a Bagdad en marzo do mesmo ano paira coñecer a situación do pobo irakí e a súa oposición ao conflito. Ademais, pertenceu á asociación ''Mujeres contra la [[:es:Violencia_de_Género|Violencia de Género]]''.<ref name="obituario_elpais">{{Cita novas|url=http://www.elpais.com/articulo/cultura/Dulce/Chacon/pierde/batalla/muerte/elpepicul/20031204elpepicul_14/Tes|título=Dulce Chacón pierde su batalla contra la muerte|editorial=[[El País]]|data=4 de diciembre de 2003}}</ref> Tamén formou parte do Colectivo Hermanos, Amigos y Compañeros de [[José Couso]], o cámara asasinado por tropas estadounidenses en Bagdad durante a invasión.<ref name="claves">[http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/claves.htm Claves sobre Dulce Chacón] en el monográfico sobre Dulce Chacón de la web del [[Círculo de Lectores]]</ref>
O seu marido, [[Miguel Anxo Alcántara]], definiuna como "unha loitadora, de esquerdas, agnóstica e peleona, e a súa mellor arma era a palabra e a escritura".<ref name="predilecta">{{Cita novas|url=http://www.lukor.com/literatura/noticias/0502/17204540.htm|título=La familia de la escritora Dulce Chacón recoge el título de Hija Predilecta otorgado por el pueblo de Zafra (Cáceres)|editorial=[[Europa Press]]|data=17 de febrero de 2005|data-acceso=24 de octubre de 2019}}</ref>
== Recoñecementos e tributos ==
[[Ficheiro:Calledulcechacon.jpg|miniatura|196x196px|Rúa na cidade de Sevilla.]]
A súa cidade natal concedeu a Dulce Chacón a distinción de filla predilecta da localidade a título póstumo, o 17 de febreiro de 2005. Tamén deu o seu nome a unha praza e instituido un premio de narrativa española co seu nome.<ref name="predilecta">{{Cita novas|url=http://www.lukor.com/literatura/noticias/0502/17204540.htm|título=La familia de la escritora Dulce Chacón recoge el título de Hija Predilecta otorgado por el pueblo de Zafra (Cáceres)|editorial=[[Europa Press]]|data=17 de febrero de 2005}}</ref> En 2003, a localidade madrileña de Brunete, onde vivía Dulce Chacón, convocou o Premio Literario de Novela CurtaCorta Dulce Chacón.<ref name="escritoras">[http://escritoras.com/escritoras/escritora.php?i=-27184921 "Dulce Chacón"]. En: escritoras.com. 4 de diciembre de 2003.</ref> ▼
En 2009, [[Barricada (grupo musical)|Barricada]] publicou o libro-CD ''[[La tierra está sorda]]'' con 18 cancións relacionadas coa represión franquista. Segundo declarou [[El Drogas|Enrique Vilarreal «El Drogas»]], líder do grupo, foi a lectura de ''La voz dormida'' o que lle impulsou a crear o libro-CD.<ref>{{Cita web|url=http://musica.terra.es/articulo/barricada-sordera-historica-6626.htm|título=Barricada, contra la sordera histórica|data=2 de octubre de 2009|editorial=Terra Música}}</ref> Algunhas das cancións inspíranse directamente nos testemuños recolleitosrecollidos e novelados por Chacón.<ref>{{Cita novas|url=http://www.noticiasdenavarra.com/2009/10/30/ocio-y-cultura/el-camaleon/las-letras-de-la-tierra-esta-sorda|título=Las letras de 'La Tierra está sorda'|editorial= [[Noticias de Navarra ]]|data=30 de octubre de 2009|data-acceso=26 de febrero de 2011}}</ref> Barricada presentou o traballo en Zafra o 19 de marzo de 2010.<ref>[http://suarezdefigueroa.es/?q=node/36 Charla+Acústico de Barricada en nuestro 40 aniversario], en la web del instituto Suárez de Figueroa de Zafra, 10 de diciembre de 2010.</ref> ▼▲A súa cidade natal concedeu a Dulce Chacón a distinción de filla predilecta da localidade a título póstumo, o 17 de febreiro de 2005. Tamén deu o seu nome a unha praza e instituido un premio de narrativa española co seu nome.<ref name="predilecta">{{Cita novas|url=http://www.lukor.com/literatura/noticias/0502/17204540.htm|título=La familia de la escritora Dulce Chacón recoge el título de Hija Predilecta otorgado por el pueblo de Zafra (Cáceres)|editorial=[[Europa Press]]|data=17 de febrero de 2005}}</ref> En 2003, a localidade madrileña de Brunete, onde vivía Dulce Chacón, convocou o Premio Literario de Novela Curta Dulce Chacón.<ref name="escritoras">[http://escritoras.com/escritoras/escritora.php?i=-27184921 "Dulce Chacón"]. En: escritoras.com. 4 de diciembre de 2003.</ref>
▲En 2009, [[Barricada (grupo musical)|Barricada]] publicou o libro-CD ''[[La tierra está sorda]]'' con 18 cancións relacionadas coa represión franquista. Segundo declarou [[El Drogas|Enrique Vilarreal «El Drogas»]], líder do grupo, foi a lectura de ''La voz dormida'' o que lle impulsou a crear o libro-CD.<ref>{{Cita web|url=http://musica.terra.es/articulo/barricada-sordera-historica-6626.htm|título=Barricada, contra la sordera histórica|data=2 de octubre de 2009|editorial=Terra Música}}</ref> Algunhas das cancións inspíranse directamente nos testemuños recolleitos e novelados por Chacón.<ref>{{Cita novas|url=http://www.noticiasdenavarra.com/2009/10/30/ocio-y-cultura/el-camaleon/las-letras-de-la-tierra-esta-sorda|título=Las letras de 'La Tierra está sorda'|editorial=[[Noticias de Navarra]]|data=30 de octubre de 2009|data-acceso=26 de febrero de 2011}}</ref> Barricada presentou o traballo en Zafra o 19 de marzo de 2010.<ref>[http://suarezdefigueroa.es/?q=node/36 Charla+Acústico de Barricada en nuestro 40 aniversario], en la web del instituto Suárez de Figueroa de Zafra, 10 de diciembre de 2010.</ref>
[[Ficheiro:Teatro Dulce Chacón (Parla).jpg|alt=Fachada acrisolada do teatro Dulce Chacón de Parla, que leva o nome da escritora e poeta Española na súa homenaxe|miniatura|196x196px|Teatro Dulce Chacón (Parla)]]
O Instituto de Educación Secundaria Obrigatoria de [[La Garrovilla]] ([[Provincia de Badaxoz|Badaxoz]]) chámase dende o ano 2005 ''IESO Dulce Chacón'' en recordo da escritora.<ref>{{Cita web|url=https://iesodulcechacon.educarex.es/|título=IESO Dulce Chacón|data-acceso=8 de abril de 2019}}</ref> O salón de actos de [[Tocina]] ([[Sevilla]]) leva o seu nome. Tamén un Colexio Público na localidade madrileña de [[Fuenlabrada]], outro na localidade de [[Rivas-Vaciamadrid|Rivas Vaciamadrid]], e outro na cidade estremeña de [[Cáceres]].<ref>{{Cita web|url=http://colegiopublicodulcechacon.blogspot.com.es/|título=Colegio Público Dulce Chacón}}</ref> A biblioteca principal da Universidade[[Universidad Europea de Madrid]] tamén leva o seu nome.<ref>[http://biblioteca.uem.es/ Biblioteca CRAI Dulce Chacón]</ref> Tamén no 2005, inaugurouse en [[Parla]] o auditorio[[Auditorio Dulce Chacón]], que alberga un clube social para a terceira idade, un teatro, sás para reunións de veciños e unha biblioteca, entre otras cousas.
== Obra ==
* ''Querrán ponerle nombre''(1992)
* ''Las palabras de la piedra''(1993)
* ''Contra el desprestigio de la altura''(1995), premio Ciudad de Irún.<ref name="obituario_elpais2obituario_elpais">{{cita noticia|url=http://www.elpais.com/articulo/cultura/Dulce/Chacon/pierde/batalla/muerte/elpepicul/20031204elpepicul_14/Tes|título=Dulce Chacón pierde su batalla contra la muerte|editorial=[[El País]]|fecha=4 de diciembre de 2003}}</ref>
* ''Matar al ángel''(1999)
* ''Cuatro gotas''(2003)
* ''Háblame, musa, de aquel varón''(1998)
* ''Cielos de barro''(2000), [[:es:Premio_Azorín|premio Azorín 2000]].
* ''[[:es:La_voz_dormida_(novela)|La voz dormida]]''(2002), premio Libro del Año 2003, concedido por el [[:es:Gremio_de_Libreros_de_Madrid|Gremio de Libreros de Madrid]].<ref name="círculo2círculo">{{cita web|5=|url=http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/biog.htm|título=Biografía de Dulce Chacón|editor=ww2.circulo.es|fechaacceso=25 de febrero de 2011|urlarchivo=https://web.archive.org/web/20100219162034/http://ww2.circulo.es/Especiales/Autores/B304/DulceChacon/biog.htm|fechaarchivo=19 de febrero de 2010}}</ref>
=== Contos ===
* ''Segunda mano''(1998)
* Adaptación teatral de ''Algún amor que no mate''(2002), candidata a los [[:es:Premio_Max|premios Max 2004]]<nowiki/>a la mejor autora teatral en castellano.<ref>{{cita web||url=http://www.alfaguara.com/es/autor/dulce-chacon/|título=Biografía de Dulce Chacón|editor=alfaguara.com|fechaacceso=25 de febrero de 2011}}</ref>
=== Biografías ===
== Notas ==
<div class="listaref references-small">
<references group="nota" /></div>
== Referencias ==
{{Listaref|2}}
<nowiki>
|
