Hermandad Gallega de Venezuela: Diferenzas entre revisións

Nun primeiro momento, o centro a pesar de ser consecuencia dunha fusión, tiña como característica a conservación das propiedades individuais que tivera cada unha das tres asociacións e contaba con 800 socios. Estes eran emigrantes e, en menor medida, [[Exilio galego de 1936|exiliados]] do após-[[Guerra Civil Española|Guerra Civil]], varios dos cales volveron a Galiza do exilio americano entre os principios dos 60 e finais dos 70 para desenvolveren ou apoiaren proxectos culturais ou empresariais na metrópole, como aconteceu cos fundadores do grupo cerámico, artístico e editorial de [[Sargadelos]].

A Hermandad Gallega en Caracas presentou unha rede institucional na que actuaron axentes da esquerda e do nacionalismo, entre os cales destacaron polas súas actividades literarias, [[Farruco Sesto Novás]] e [[Xosé Sesto López]], da [[Unión do Povo Galego|UPG]].

Ante a crise económica que atravesou no ano 92, decidiron que a Hermandad Gallega forafose unha sociedade por accións.

Dentro do cultural promoven a fomento, a divulgación e a defensa do idioma e da [[cultura galega]] e dos valores autóctonos de Galiza así como a promoción da cultura dentro de Venezuela e a realización de intercambios culturais cos demais pobos. Ademais, tamén teñen unha especial dedicación á fundación de centros de cultura de Galiza e Venezuela.

No ámbito deportivo-recreativo, fomentan e desenvolven actividades deportivas de carácter aficionadoafeccionado, social e saudábel.

Foi no ano 62 cando adquiriu a súa primeira propiedade, razón pola cal creceu tanto. Esta sede era o antigo club “Casablanca”, unha asociación deportiva que tivera problemas económicos, situada na Avenida Principal Maripérez (nome polo cal coñécesese coñece hoxe en día). Ocupa unha parcela de 22, 000 metros cadrados e, entre outros, alberga varios espazos: despachos e oficinas, salas de reunións, salón de actos, salón de xogos, restaurantes e bares, almacéns, colexio, teatro e aparcamento.

Anos máis tarde, no 78, adquiriron os terreos de “Valle Fresco”, situados ao exterior da capital, onde construíron un grande complexo deportivo e recreativo que ocupa 40 hectáreas. Alberga campos de fútbol e de fútbol sala, pistas de tenis, restaurante, bar, áreas de espallamento, servizos hixiénicos, parques infantís, salón de reunións, capela etc. Nela realízanse diferentes celebracións como a festa de [[Noite de san Xoán|San Xoán]], o [[Magosto]] ou o Santiago Apóstolo, entre outras.

No ano 1960, creouse un programa de [[Radio (medio de comunicación)|radio]] chamado “Sempre en Galiza” que se emitiu, e se segue emitindo, todos os domingos ás 11 da mañá. A súa emisora cambiou de Radio Suave a, a actual, Radio Continente. O seu obxectivo é difundir a cultura galega, a venezolana e a española ademais de informar sobre as actividades levadas a cabo pola Hermandad ou sobre acontecementos de Galiza ou España.

Contan con varios grupos folclóricos centrados na danza, no canto e nona aprendizaxe instrumental da gaita. Por exemplo, unha agrupación de danza é “Lonxe da terriña”, fundada no ano 1975 cun número aproximado de 40 compoñentes divididos en gaiteiros e bailaríns.

Unha das actividades culturais máis importantes que desenvolve dende a súa fundación é a actividade editorial. Por exemplo, ao ano de ser creada, en 1961, comeza a publicar mensualmente ''Aires da terra'' onde se informa sobre as actividades da sociedade, sobre a cultura galega e asás veces sobre economía. Publicábase en castelán e era gratuíta. Mentres que [[Celso Emilio Ferreiro]] colaborou coa Hermandad, foi o director de ''Galicia en Caracas'', unha publicación que se creou en xullo de 1967 para celebrar os 400 anos da capital emitindo soamente un número. Estaba escrita enteiramente en galego e ademais contou coa participación de autores tan importantes como [[Camilo José Cela]], [[Ramón Otero Pedrayo|Otero Pedrayo]] ou [[Xosé Sesto López]]. Unha das publicacións máis importantes que editou a asociación foi o xornal ''Irmandade'' o cal fundousese fundou o 1 de marzo de 1965 e cesou a súa actividade en outubro de 1972, a pesar de que volveu a editarse en diferentes anos en formato de revista. Contou coa dirección de Celso Emilio Ferreiro e coa reprodución de artigos de [[Alfonso Daniel Rodríguez Castelao|Castelao]], Otero Pedrayo, [[Xosé Luís Méndez Ferrín|Méndez Ferrín]] ou [[Eduardo Blanco Amor|Blanco Amor]], entre outros. Este diario estaba escrito tanto en galego como en castelán, con predominio de estedeste último e informaba sobre as actividades da sociedade, así como trataba temas sobre diversos aspectos da actualidade e da cultura galega.

Ademais, actualmente seguen activas instalacións como o colexio Castelao e o teatro Rosalía de Castro. O primeiro fundouse no ano 62 e a día de hoxe imparten a [[educación primaria]], [[Educación secundaria|secundaria]] e o [[bacharelato]] ademais de dar clases de literatura e lingua galega e charlas e conferencias referentes á cultura galega. Conta con máis de 600 alumnos. O teatro (situado na sede central de Maripérez), creado 30 anos máis tarde, foi un dos teatros máis modernos e funcionais do país cunha capacidade de 700 butacas.

Alén disto a Hermandad realiza outras actividades como cursos de [[pintura]] ou [[fotografía]], exposicións, conferencias, [[Concerto|concertos]], cursos de baile e gaita, cursos de lingua galega etc.

Presentan unha gran variedade de actividades deportivas como [[xadrez]], [[tenis]], [[Pelota vasca|frontón]], [[fútbol]], [[voleibol]], [[baloncesto]] etc.

Dispón dun consultorio médico, no cal traballan máis de 60 persoas, con numerosas especialidades, entre as que se poden mencionar Xinecoloxía[[xinecoloxía]], Traumatoloxía[[traumatoloxía]] ou Pediatría[[pediatría]].