Arte pop: Diferenzas entre revisións

A '''arte pop''' ou a '''pop -art'''<ref>''Gran Dicionario Xerais da Lingua'', 2009.</ref> (''arte popular'') foi un [[Movementos artísticos|movemento artístico]] xurdido a fins da década de 1950 en [[Inglaterra]] cuxas características son o emprego de imaxes e temas tomados do mundo da comunicación de masas e a súa aplicación á pintura. Pódese dicir que subliña o valor iconográfico da sociedade de consumo. O termo "Poppop-Artart" foi utilizado por primeira vez polo crítico [[Reino Unido|británico]] Lewwis Gennig en [[1962]] para definir a arte que algúns xoves estaban facendo co emprego de imaxes populares.

Pode afirmarse que oa Poppop-Artart é o resultado dun estilo de vida, a manifestación plástica dunha cultura (pop) caracterizada pola [[tecnoloxía]], a [[democracia]], a [[moda]] e o [[consumo]], onde os obxectos deixan de ser únicos para producirse en serie. Neste tipo de cultura tamén a arte deixa de ser única e convértese nun obxecto máis de consumo. "A razón polaa que pinto deste modo é porque quero ser unha máquina", afirmaba o máximo expoñente do movemento, [[Andy Warhol]]. Tamén é simbólica a afirmación de [[Richard Hamilton]] con respecto ó seu desexo de que a arte fose "efémera, popular, barata, producida en serie, xove, enxeñosa". Todas elas, serían calidades equivalentes ás da sociedade de consumo.

En [[1961]] presentábase oa Poppop-Artart [[Reino Unido|británica]] ó público nunha exposición que reunía obras de [[David Hochney]], Derek Boshier, Allen Jones, R.B. Kitaj e Peter Phillips.

As orixes doda Poppop-Artart encóntranse no [[dadaísmo]] e no seu desprezo polo obxecto. Así a todo a Arte Pop descarga da obra toda a filosofía anti-arte de Dadá e encontra unha vía para construír a partir de imaxes tomadas da vida cotiá ó igual que Duchamp fixera cos seus ''ready-mades'' . En canto ás técnicas tamén toma do dadaísmo o uso da [[colaxe]] e da [[fotomontaxe]].

En [[Inglaterra]], oa Pop-Artarte pop empeza a xestarse nas discusións que mantiñan no [[Instituto de Arte Contemporánea de Londres]] (ICA) Mark Hamill, Paolozzi e os críticos Lawrence Alloway e Reyner Banham, dende [[1952]]. Estas discusións centrábanse en torno ó impacto que a tecnoloxía moderna e os [[medios de comunicación]] de masas estaban tendo na sociedade. Entre outras cousas, nestas discusións desmontouse a pirámide de categorizacións en que as [[Belas Artes]] eran o cume equiparadas ó [[cine]], ás artes populares e ás artes gráficas.