Ermengol VI de Urgell: Diferenzas entre revisións
Tradución da wikipedia en catalán Etiqueta: edición de código 2017 |
(Sen diferenzas.)
|
Revisión como estaba o 14 de xullo de 2018 ás 08:27
Ermengol VI de Urgell, coñecido como o de Castela, nado en Valladolid en 1096 e finado en Castela o 20 de xuño de 1154, foi conde de Urgell entre 1102, cando faleceu o seu pai, e 1154[1]. Foi fillo do conde Ermengol V e de María Pérez, filla do conde Pedro Ansúrez quen se encargou da tutela do seu neto durante a súa minoría de idade ao quedar orfo en 1102.
Biografía
Coa axuda de Guerau II de Cabrera, gobernante real do condado, e de Ramon Berenguer III de Barcelona conquistou en 1106 a cidade de Balaguer, que pasou a ser dende aquel momento a capital do condado de Urgell.
Xa adulto colaborou con Afonso I de Aragón na conquista de Zaragoza en 1118, así como con Afonso VII de Castela na cruzada contra al-Mariyya en 1147.
A boa relació co casal de Barcelona levou a Ermengol VI a participar na viaxe de Ramon Berenguer IV de Barcelona ata a Provenza en 1144 e a colaborar co conde de Barcelona na Cruzada contra o emirato de Lleida e a repoboación da cidade en 1149.
Matrimonio e descendencia
En 1119 casou con Arsenda de Cabrera, filla de Guerau III de Cabrera, vizconde de Àger, e de Berenguera de Queralt. Do matrimonio naceron:
- o infante Ermengol VII (?-1184), conde de Urgell
- a infanta Sibil·la de Urgell, casada con Ramon Folch, vizconde de Cardona
- a infanta Estefania de Urgell (?-1177), casada con Arnau Mir de Pallars Jussà
Cara ao 1135 casou en segundas nupcias con Elvira de Lara, filla de Roderic de Lara e a infanta Sancha de Castela. Deste matrimonio naceron:
- o infante Galceran de Sales (?-v1184)
- a infanta Maria de Urgell (?-1196), señora de Almenara
Notas
- ↑ Fontana i Lázaro, Josep (2014). La formació d'una identitat. Una història de Catalunya. Vic: Eumo (Universitat de Vic). p. 24. ISBN 978-84-9766-526-1.