Xasón: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Os Argonautas: Arranxos varios |
m Cambiei arroxou por guindou (arroxar:https://academia.gal/dicionario/-/termo/busca/arroxar) |
||
Liña 17:
Superado este obstáculo, chegaron á Cólquida. Xasón anunciou o seu propósito ao seu rei Eetes. Este díxolle que lle deixaría ir co [[vélaro de ouro]] se antes daba xunguido aos dous touros que o custodiaban, arar un campo con eles, botar sobre os sucos uns dentes que entregara [[Atenea]] ao rei e logo vencer a unha serpe que nunca durmía e que permanecía a carón da árbore onde se achaba o vélaro. [[Medea]], a filla do rei Eetes, que era feiticeira, namorouse apaixonadamente de Xasón e axudou a este a levar a bo termo a súa fazaña (previo compromiso de Xasón de levala consigo a Yolcos), pondo en práctica a súa bruxaría.
Deu a Xasón unha apócema máxica para que non lle fixesen dano os touros monstruosos. Unha vez que deu xunguido aos touros, lanzou os dentes sobre os sucos feitos na terra. Deles brotaron centos de homes armados que se lanzaron contra o heroe, pero este, seguindo as instrucións de Medea,
Logo disto, os Argonautas emprenderon o regreso sorteando diversos perigos: tempestades, o asedio das [[Serea]]s, o ataque dos monstros [[Escila]] e [[Caribdis]]. Finalmente chegaron a Yolcos. Alí Pelias recibiu de Xasón o vélaro e logo morreu, nas mans das súas propias fillas, debido a unha artimaña de Medea. Entón Xasón e Medea fuxiron a [[Corinto]]. Tiveron dous fillos. Pero máis tarde Xasón repudiou á súa muller para casar con [[Glauca]], filla do rei de Corinto. Medea, para se vingar, acabou coa vida de Glauca e coa dos fillos que tivera con Xasón.
| |||