Michel de Montaigne: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios
corrixo tradución automática errónea: dios -> divos* -> deus
Liña 16:
Montaigne descobre que o home esqueceu a súa situación no cosmos, ao estimarse por encima de todas as demais cousas. A súa pretensión é a supresión desa actitude presuntuosa, a prudencia e a tranquilidade en todos os aspectos da vida. Consideración da vida como un continuo devir e do home como un ser de natureza mutable e cambiante, non fixa e monolítica.
[[Ficheiro:Michel de Montaigne Italienreise.png|thumb|]]
Un home que valora sempre que leven con moderación e mesura os praceres mundanos e corporais. Para Montaigne, o corpo e os seus praceres non deben ser algo a evitar e do que avergoñarse ou ser purgado, posto que DivosDeus non nos deu un corpo para sentir vergoña del ou para mortificalo e reprimilo. Esta conciencia do home dános o que para Montaigne é sabedoría. Avoga pola temperanza e a prudencia. Aposta pola moderación nos praceres e na supresión dos vicios, pero non supresión por ignorancia ou medo, senón por coñecemento e polas consecuencias daniñas que nos pode supor calquera cousa en exceso.
 
Montaigne é un perfecto mediador en moitas cuestións da súa época, como as guerras de relixión, posto que a pesar de ser católico, non dubida en recriminar aos seus os seus defectos e fallos e considerar as virtudes e aspectos positivos dos protestantes. Todo iso en harmonía, o que lle valeu tanto amizades como inimigos en ambos os bandos da contenda, debido ao seu espírito crítico, tolerante e tépedo. "Que sais-je?" é a súa lema definitorio: un escéptico acerca das verdades que coñecemos, por iso un ser tolerante coas opinións e posturas diferentes á súa e alguén máis preocupado por intentar coñecerse a si mesmo e guiarse pola temperanza, que de aprender leccións e dogmas de memoria e caer en fanatismo.