Taifa de Sevilla: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios |
Sen resumo de edición |
||
Liña 19:
A execución de Isma’il, fillo primoxénito de Al-Mutadid, permitiu que este fose sucedido polo seu segundo fillo, Al-Mu'tamid, quen exercía como gobernador da conquistada taifa de Silves. Aínda que [[Al-Mu'tamid]] destacou como poeta e estableceu en Sevilla unha corte culturalmente moi refinada, tamén continuou coa expansión territorial de Sevilla, anexionándose Córdoba en 1070, cidade que perdería a mans de rei da taifa de Toledo en [[1070|1075]] e que volvería recuperar en [[1077]]. Ao ano seguinte, [[1078]], o seu mestre, amigo e ministro, o poeta Ibn Ammar (Abenamar) conquistou a taifa de Murcia, logrando a taifa sevillana a súa maior extensión territorial. Con todo Ibn Ammar acabou traizoándoo polo que finalmente foi executado por Al-Mu'tamid.
[[Al-Mu'tamid|Ao-Mu'tamid]] intentou evitar pagar as parias que o seu pai pactara co [[Reino de Castela]], o que levou a [[Afonso VI de León|Afonso VI]] a cercar Sevilla. Este feito xunto coa toma da taifa de Toledo en 1085 polo rei castelán-leonés, levou a Al-Mu'tamid, xunto a outros reis de taifa, a solicitar a axuda dos [[Dinastía almorábide|almorábides]] que desembarcaron na península en [[1085|1086]] e instaláronse na praza de [[Alxeciras]], que lles foi cedida polo rei sevillano. Con todo, tras frear e derrotar ás tropas cristiáns na batalla de Zalaca, os almorábides terminarán por conquistar os reinos taifas, caendo o sevillano en [[1091]], tras o cal Al-Mu’amid foi exiliado ao [[
== Notas ==
| |||