Señorío de Irlanda: Diferenzas entre revisións

}}

}}

 

Aínda que aparentemente o Señorío estendíase por toda a [[Illa de Irlanda]], en realidade, os reis só gobernaron sobre extensas partes da mesma. As áreas baixo dominio Inglés ampliábanse e retraíanse co tempo. Algunhas zonas quedaron fora do dominio inglés até o [[século XVI]]. A delicada situación política e o sistema feudal permitiron unha significativa de autonomía para nobreza [[Hibernia|Hiberno]]-[[normandos|Normanda]], que dividiron a illa en condados e con atribucións case equiparables ás de algúns dos reis gaélicos nativos. Este período chegou á súa fin coa creación do [[Reino de Irlanda]] en [[1541]].

O Señorío de Irlanda foi creado nos comezos da invasión [[normandos|normanda]] da costa leste da illa en [[1169]], unha área que na [[Baixa Idade Media|Idade Media tardía]] coñeceuse como ''The Pale'' ou ''A Empalizada'' de [[Dublín]]. Este nome foi debido ás súas defensas, en imitación da anteriormente chamada empalizada de [[Calais]]. A súa autoridade nunca foi estendida a través de toda a illa en ningún momento durante a súa existencia. Debe as súas orixes á decisión de [[Diarmait Mac Murchada]], deposto Rei de [[Leinster]], de levar un cabaleiro normando procedente de Gales, [[Richard de Clare]] (alcumando ''Strongbow''), para que lle axudase a recuperar o seu trono despois de ser destronado por unha confederación dirixida polo novo Gran Rei Irlandés. [[Henrique II de Inglaterra]], invadiu Irlanda para controlar a de Strongbow, de quen se temía estaba a se converter en ameaza á estabilidade do seu propio reino nos seus extremos occidentais.

 

 

== Véxase tamén ==