|
Das 88 constelacións adoptadas pola UAI, case a metade proveñen da imaxinación dos [[astronomía|astrónomos]] [[Grecia|gregos]]. [[Homero]] menciona a [[Orión (constelación)|Orión]] na [[Odisea]] (obra que data do século IX a. C.). O [[Zodíaco]], pola súa banda, apareceu durante o [[século -V|século V a.C.]], xa dividido nas súas 12 constelacións; a súa invención acredítase aos [[Babilonia|babilonios]].
A compilación exhaustiva de constelacións máis antiga que se coñece remóntase a [[PtolomeoTolomeo]], quen no [[século -II|século II a. C.]] presentou un catálogo de 1022 estrelas, agrupadas en 48 constelacións, na súa obra ''[[Almagesto]]'' (a obra foi escrita en grego, co título ''Η μεγαλη Συνταξις'' —Hè Megalè Syntaxis— (''O gran tratado''). Devandito traballo, que será a base de moitos compendios astronómicos occidentais posteriores ata finais da [[Idade Media]], só incluía as estrelas visibles dende [[Alexandría]], lugar dende onde PtolomeoTolomeo levou a cabo as súas observacións.
=== As constelacións máis antigas ===
Véxase o [[zodíaco]].
=== Constelacións de PtolomeoTolomeo ===
[[Ficheiro:Argo Navis Hevelius.jpg|miniatura|300px|dereita|[[Argo Navis]], a ''Nave de [[Argos, Grecia|Argos]]'']]
Ademais das doce constelacións do Zodíaco antes presentadas, PtolomeoTolomeo recolleu no seu inventario outras 36 figuras:
* [[Andrómeda (constelación)|Andromeda]] (Andrómeda), a ''[[princesa]]''
* [[Ursa Minor]] (Osa Menor)
As 48 constelacións inscritas por PtolomeoTolomeo no ''Almagesto'' foron as únicas recoñecidas no mundo occidental ata o final da [[Idade Media]]. Con excepción de Argo Navis, que foi dividida en catro constelacións máis tarde, todas elas foron adoptadas sen cambios pola Unión Astronómica Internacional.
=== Constelacións modernas ===
O mundo occidental perdeu o gran tratado astronómico de PtolomeoTolomeo por moitos anos. Foron os astrónomos árabes os que herdaron o ''Almagesto'' (deles provén o nome polo cal se coñece xeralmente) e expandiron as súas observacións. Estes destacados estudosos do ceo engadiron algunhas constelacións que xa non se utilizan actualmente e espandiron outras xa existentes (como Eridanus, á cal asignaron outra serie de estrelas máis ao sur). O seu propósito foi describir e incorporar estrelas que non eran visibles dende Alexandría, pero si dende o sur dos seus dominios. Tras moitos anos, cara a fins da [[Idade Media]], a obra de PtolomeoTolomeo é recuperada en Europa a través de traducións en latín de fontes árabes.
A partir do [[século XVI]], cando de Europa saíron navegantes a explorar os mares do sur, os mariños atopáronse, así mesmo, cun ceo descoñecido, cuxas estrelas requirían ser identificadas por eles. Polo tanto, e para que servisen de axuda na navegación, ideáronse novas constelacións.
==== Johann Bayer e ''Uranometría'' ====
En [[1603]], o astrónomo [[Alemaña|alemán]] [[Johann Bayer]] publicou a súa obra ''[[Uranometría]]'', o primeiro [[atlas astronómico]] en cubrir toda a [[esfera celeste]]. Ademais de incluír as 48 constelacións de PtolomeoTolomeo, Bayer engadiu 12 adicionais que só se vían desde o hemisferio sur. As mesmas foran orixinalmente [[Cartografía|cartografadas]] polo navegante [[Países Baixos|neerlandés]] [[Pieter Dirkszoon Keyser]], asistido por [[Frederick de Houtman]], durante unha viaxe polos mares do sur entre [[1595]] e [[1596]] (ano en que morre Keyser na expedición). A inclusión destes novos grupos no atlas de Bayer a obra mestra da época asegurou a súa permanencia na lista de constelacións recoñecidas. Estas foron:
* [[Chamaeleon]], o ''[[camaleón]]''
| 