Guerra dos Sete Anos: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Liña 20:
Con respecto a España, Inglaterra aumentara os agravios de modo considerable: apresamento arbitrario de buques españois, establecemento en [[Honduras]] para a curta do pau campeche ou o aumento do contrabando entre outros. O Goberno de [[Carlos III de España|Carlos III]] a pesar de que inicialmente se mostrou partidario de mediar entre ambas as potencias, non tivo outra saída que buscar o acordo con Francia ante a necesidade de defenderse da agresividade británica. Iniciáronse, pois, conversacións entre as dúas potencias en prol dunha alianza permanente en busca da ''seguridade en América''; España pensaba pospola ata o momento da paz; con todo, o ministro francés Choiseul soubo manobrar con gran habilidade para conseguir tamén a intervención bélica.
 
Tras os acontecementos no Quebec e ante a fustrigación de Inglaterra ao comercio e a seguridade española en América, dous foron pois os factores que acabaron por empuxar a Madrid cara á alianza con Versalles: a negativa británica a atender ningunha das reclamacións expostas por España e a ruptura definitiva do equilibrio americano que parecía aveciñarse se Francia saía completamente derrotada do conflito. Baixo estas premisas asinouse o Terceiro Pacto de Familia (1758-1761), moi distinto dos anteriores nos seus obxectivos máis profundos, pero cun común denominador, ser unha alianza fronte á poderosa Inglaterra. A firma arrastrou, xa que logo, a España a unha guerra para a que non estaba preparada e na que, xa de entrada, uníase á beira perdedor; quizáquizais se viu obrigada polas circunstancias, pero esta participación ao final nas hostilidades non pode ser considerada máis que como un erro.
 
Entre 1761 e 1762 España ocupou o norte de [[Portugal]], o eterno aliado de Inglaterra, e ocupou por enésima vez a controvertida Colonia do Sacramento. A pesar destes éxitos iniciais a evolución dos sucesos militares foi contraria á Monarquía española; neste sentido hai que sinalar as importantes perdas que se produciron en 1762, cando 2 escuadras británicas apoderáronse, respectivamente, da [[A Habana|Habana]] e [[Manila]].