Era viquinga: Diferenzas entre revisións

A primeira incursión viquinga comeza entre os anos 790 e 800, na costa oeste de Francia, atacando en verán e pasando o inverno en [[Escandinavia]]. Varias áreas costeiras perdéronse durante o reinado de [[Ludovico Pío|Luís o Piadoso]]. As incursións causaron graves danos en [[Ruán]] e [[Jumièges]]. Os atacantes buscaban facerse cos tesouros gardados nos mosteiros, os cales eran unha presa doada pola incapacidade dos monxes para se defender. Unha expedición remontou o [[río Sena]] ata chegar a [[París]]. Despois do ano [[851]], comezaron a establecerse no val baixo o Sena para pasar alí o inverno. Dúas veces máis na década de 860 chegaron a París deixándoa cando conseguían botín abondo ou recibían subornos por parte dos reis da [[Dinastía Carolinxia]].

 

 

Namentres, moitos edificios eran saqueados, queimados ou destruídos polos ataques viquingos, aínda que probablemente esta perspectiva sexa dada inxustamente polos relixiosos: ningunha cidade foi completamente destruída. Por outro banda, moitos mosteiros foron saqueados e toda-las abadías foron destruídas. Porén, as accións de [[Hrolf Ganger]] e os seus sucesores tiveron o efecto de provocar unha rápida recuperación.