Paracetamol: Diferenzas entre revisións

 

== Farmacodinamia ==

 

Con todo, hai diferenzas importantes entre os efectos do ácido acetilsalicílico e o paracetamol. As prostaglandinas participan nos procesos [[Inflamación|inflamatorios]], pero o paracetamol non presenta actividade antiinflamatoria apreciable. Ademais, a COX tamén participa na síntese de [[tromboxano]]s que favorecen a coagulación do [[sangue]]; o AAS ten efectos [[anticoagulante]]s, pero o paracetamol non. Finalmente, o AAS e outros AINEs son prexudiciais para a [[mucosa gástrica]], onde as prostaglandinas desempeñan un papel protector, pero neste caso o paracetamol é seguro.

O paracetamol distribúese rapidamente por todos os tecidos. As concentracións son similares no [[sangue]], a [[saliva]] e o [[plasma sanguíneo|plasma]]. A taxa de unión ás proteínas plasmáticas é baixa.

 

 

Doses elevadas de paracetamol, saturan as súas outras dúas vías metabólicas e créase un exceso de N-acetilbenzoquinoneimida que esgota os niveis hepáticos de glutatión. Entón o metabolito pode reaccionar covalentemente con aminoácidos das encimas e proteínas hepáticas, ás que inactiva e chega a provocar necrose hepática aguda. Os nenos teñen unha menor capacidade de glucuronidación, o que os fai máis susceptibles a sufrir este trastorno.

O paracetamol ten un [[índice terapéutico]] moi axustado. Isto significa que a [[dose]] normal (un máximo ao día de 4 gramos en adultos) é próxima á sobredose<ref name=A>Antonio J. Arnal Meinhardt. [http://tudoctoronline.blogspot.com.es/#!/2012/09/el-acetamonofen-o-paracetamol-es-una.html El Acetamonofén o Paracetamol es un fármaco para toda la familia] ''Rev TuDoctorOnline. Consultado 18 de setembro de 2012.</ref>., facendo del un composto perigoso. Unha dose única de paracetamol de 10 [[gramo|g]] ou doses continuadas de 5 g/día nun non consumidor de alcol con boa saúde, ou 4 g/día nun consumidor habitual de alcol, poden causar danos importantes no fígado. Sen un tratamento adecuado no momento oportuno, a sobredose ou a dose case normal de paracetamol pode dar como resultado un fallo hepático (insuficiencia hepática) seguido da morte inevitable. Debido á ampla dispoñibilidade sen receita do paracetamol (acetaminofen) -como Especialidade Farmacéutica Publicitaria, EFP=OTC (OTC nos EEUU)-, este utilizouse en moitos intentos de [[suicidio]]. O antídoto específico da intoxicación por paracetamol - ou acetaminofen - é a Acetil-Cisteína por vía intravenosa. A FDA -axencia para medicamentos e alimentos dos EEUU - pediu a todos os laboratorios que deixasen de comercializar paracetamol - acetaminofen - en doses unitarias superiores a 650&nbsp;mg; doses totais diarias de 3.000&nbsp;mg (3gr) poden ser moi tóxicas ou mortais para algunhas persoas.<ref>Da Oliva, S.; Cánovas, A.; Mencías, E. (2001). "Revisión das intoxicacións por paracetamol consultadas ao Servizo de Información Toxicolóxica. Comunicación presentada no ''XIV Congreso Español de Toxicoloxía''. Murcia, 26-28 de setembro de 2001". ''Revista de Toxicoloxía''. ISSN: 1697-0748, '''18''' (3): 183. [http://www.aetox.com/wp-content/revista/revtox.18.3/revtox.18.3.clinica.pdf Dispoñible en liña].</ref>

 

 

A potencia do analxésico é equivalente, cando non hai inflamación, á dos AINEs, sempre que a dose de paracetamol sexa a adecuada. Un gramo diario de paracetamol ten un efecto analxésico equivalente ao dos AINEs, por exemplo en [[osteoartritis]] (En España, [[artroses]]). Cando se administra simultaneamente con 50&nbsp;mg do [[antidepresivo tricíclico]] [[amitriptilina]] dúas veces ao día, dita combinación é tan eficaz como a de paracetamol e [[codeína]], pero non perde efectividade co tempo como ocorre coa administración crónica de [[narcótico]]s. A diferenza do ácido acetilsalicílico, o paracetamol non contribúe ao [[síndrome de Reye]] en nenos con enfermidades [[Viroloxía|víricas]]. Estes factores fixeron do paracetamol o analxésico preferido para pacientes hospitalizados en casos de dor suave a moderado, ademais de ser o analxésico máis utilizado en pacientes ambulatorios.