José de Espronceda: Diferenzas entre revisións

 

== Obra ==

 

Considérase a Espronceda o poeta [[Literatura española do Romanticismo|romántico español]] por excelencia a causa do seu talante byroniano. A súa [[poesía]] presenta ecos da de [[Lord Byron]], sobre todo nos seus dous poemas narrativos máis extensos: ''[[El estudiante de Salamanca]]'', sobre o tema do seductor don-xoanesco, que se pode considerar coma un acabado expoñente do xénero romántico [[lenda]]rio, considerado o mellor poema do seu xénero do século XIX, e o incompleto ''El Diablo Mundo'' ([[1841]]), heteroxéneo poema filosófico onde describe o home coma un ser de inocencia natural que sufre a realidade social e as súas maldades, no que se inclúe o famoso «Canto a Teresa», dedicado á súa amante [[Teresa Mancha]], unha das máis grandes elexías amorosas. Tamén escribiu gran cantidade de poemas curtos, que denominó ''Canciones'', destacando como o máis coñecido a «[[Canción del pirata]]»; tamén figuran «A Jarifa en una orgía», «El verdugo», «El mendigo», «El reo de muerte» ou a «Canción del cosaco», todos eles inspirados en personaxes marxinados ou excluídos da sociedade, co que por vez primeira aparece claramente formulado o tema social na [[lírica]] española. É tamén digno de mención o poema «Desesperación», obra que toma un ton catastrófico e gris, característico en parte da obra en xeral do poeta estremeño.