Revisión como estaba o 4 de novembro de 2015 ás 18:21 editar Miguelferig (conversa \| contribucións) 242.353 edicións →‎Abundancia dos alcanos na Terra ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 18 de abril de 2016 ás 21:42 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Arranxos varios using AWB Edición máis nova →
Liña 87: === Abundancia dos alcanos no universo === [[Ficheiro:Jupiter.jpg\|miniatura\|O metano e o etano constitúen unha parte importante na composición da atmosfera de Xúpiter]] Os alcanos son unha parte importante da [[atmosfera]] dos planetas gasosos exteriores, como [[Xúpiter(planeta)\|Xúpiter]] (0,1% metano, 0,0002% etano), [[Saturno (planeta)\|Saturno]] (0,2% metano, 0,0005% etano), [[Urano (planeta)\|Urano]] (1,99% metano, 0,00025% etano) e [[Neptuno (planeta)\|Neptuno]] (1,5% metano, 1,5ppm etano). [[Titán (lúa)\|Titán]], un satélite de Saturno, foi estudado pola [[sonda espacial]] ''Huygens'', o que indicou que a atmosfera de Titán chove metano líquido á superficie da lúa.<ref>http://web.archive.org/web/20050124004404/http://www.planetary.org/news/2005/huygens_science-results_0121.html </ref> Tamén se observou en Titán un volcán que arroxaba metano, e crese que este vulcanismo é unha fonte significativa de metano na atmosfera. Tamén parece ser que hai lagos de metano/etano preto ás rexións polares nórdicas de Titán, como o descubriu o sistema de imaxes por radar da sonda Cassini. Tamén se detectou [[metano]] e [[etano]] na cola do [[cometa Hyakutake]]. A análise química mostrou que a abundancia do etano e o metano son aproximadamente iguais, o que se cre que implica que os xeos formados no espazo interestelar, lonxe do sol, poderían haberse evaporado en forma desigual debido á distinta volatilidade destas moléculas. Tamén se detectou alcanos en [[meteorito]]s tales como as [[condrita]]s carbonáceas. === Abundancia dos alcanos na Terra === Liña 209: As dúas conformacións, tamén coñecidas como [[rotámero]]s, difiren en enerxía: a conformación alternada é 12,6 kJ/mol menor en enerxía (por tanto, máis estable) que a conformación eclipsada (menos estable). A diferenza en enerxía entre as dúas conformacións, coñecida como a [[enerxía torsional]] é baixa comparada coa enerxía térmica dunha molécula de etano a temperatura ambiente. Hai rotación constante ao redor da enlace C-C. O tempo tomado para que unha molécula de etano pase da conformación alternada á seguinte, equivalente á rotación dun grupo CH<sub>3</sub> en 120° relativo a outro, é da orde de 10<sup>~~-11~~−11</sup> segundos. O caso de alcanos maiores é máis complexo, pero baséase nos mesmos principios, coa conformación antiperiplanar sendo máis favorecida ao redor de cada enlace carbono-carbono. Por esta razón, os alcanos adoitan mostrar unha disposición en zigzag nos diagramas ou nos modelos. A estrutura real sempre diferirá en algo destas formas idealizadas, debido a que as diferenzas en enerxía entre as conformacións son pequenas comparadas coa enerxía térmica das moléculas: as moléculas de alcano non teñen unha forma estrutura fixa, aunquelos modelos así o suxiran. Liña 218: \|'''B.P./<sup>ou</sup>C''' \|'''M.P./<sup>ou</sup>C''' \|'''Densidade/g cm <sup>-3−3</sup>(20<sup>ou</sup>C''') \|- \|[[Metano]] Liña 303: ==== Espectroscopia no infravermello ==== A elongación carbono - hidróxeno dá unha absorción forte entre 2850 e 2960 cm<sup>-1−1</sup>, mentres que a elongación carbono - carbono absorbe entre 800 e 1300 cm<sup>-1−1</sup>. As flexións carbono - hidróxeno dependen da natureza do grupo: os grupos metilo mostran bandas a 1465 cm<sup>-1−1</sup> e 1450 <sup>-1−1</sup>. As cadeas carbonadas con máis de catro átomos de carbono mostran unha absorción débil ao redor de 725 cm<sup>-1−1</sup>. ==== Espectroscopia NMR ==== Liña 339: Os alcanos reaccionan con [[halóxeno]]s na denominada reacción de ''haloxenación radicalaria''. Os átomos de hidróxeno do alcano son substituídos progresivamente por átomos de halóxeno. Os [[radical (química)\|radicais libres]] son as especies que participan na reacción, que xeralmente conduce a unha mestura de produtos. A reacción é altamente [[reacción exotérmica\|exotérmica]], e pode resultar nunha explosión. Estas reaccións son unha importante ruta industrial para os hidrocarburos haloxenados. Os experimentos mostraron que toda haloxenación produce unha mestura de todos os isómeros posibles, indicando que todos os átomos de hidróxeno son susceptibles de reaccionar. Con todo, a mestura producida non é unha mestura estatística: os átomos de hidróxeno secundarios e terciarios son substituídos preferentemente debido á maior estabilidade dos radicais secundarios e terciarios. Un exemplo pode verse na monobromación do propano:<ref name = m&b />

Alcano: Diferenzas entre revisións