Piano: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Breogan2008 (conversa | contribucións)
m Arranxos varios using AWB
Liña 58:
 
Nel as cordas están en posición horizontal. Os pianos de cola teñen unha cuberta superior abatible, de xeito que os sons producidos polas cordas saen ó exterior sen barreiras de tipo algún. Fabrícanse en varios tamaños.
* piano de cola mignon: ata 130  cm de lonxitude.
* piano dun cuarto de cola. De 131 ata 189  cm de lonxitude.
* piano de media cola. De 190 ata 225  cm de lonxitude.
* piano de tres cuartos de cola. De 226 ata 255  cm de lonxitude.
* piano de gran cola. Superiores a 256  cm de lonxitude.
* Pianos excepcionais: todas as fábricas de pianos producen pianos excepcionais ''(artcase)''; algúns só con decoracións ou modificacións espectaculares dos pianos ordinarios (pes traballados, marquetería, pintura, revestimento); outros son modificacións radicais como o [http://www.schimmel.de/f/pegasus.html Pegasus] de [[Schimmel]] ou [http://www.nyt-line.fr/mliminal.html M. Liminal] deseñado por [http://www.nyt-line.fr NYT Line] e fabricado por [http://fazioli.com/liminal.php#liminal Fazioli]. É posible escoitar este piano [http://www.youtube.com/watch?v=WMKakr-SNUw aquí].
Este instrumento é actualmente utilizado por músicos de todas as partes do mundo
Liña 70:
 
O piano vertical constitúe unha variante. Nel, as cordas están en posición vertical. Tamén hai de distintos tipos:
* [[Espineta]]: o máis pequeno na súa categoría cun son característico, piano de máquina indirecta (quere dicir que o mecanismo está nunha posición inferior ó teclado). Menor a 98  cm de altura.
* Piano consola: pianos de máquina directa; o mecanismo está a nivel do teclado. De 98 a 109  cm de altura.
* Piano de estudio: piano de máquina directa, un pouco máis elevada do nivel do teclado. Esta característica proporciona ó pianista unha meirande seguridade. De 110 a 139  cm de altura.
* Piano vertical antigo: piano cunha grande acústica, de máquina directa aínda máis elevada que o piano de estudio. A súa altura é moi variable dependendo da marca.
 
Liña 78:
{{Artigo principal|Sintetizador}}
 
O [[órgano electrónico]] ou teclado electrónico é unha invención do século XX. Ten a mesma aparencia do piano. A diferenza é que o son do órgano electrónico provén de medios de síntese electrónica. Ademais, pode reproducir o son de diferentes instrumentos e moitas veces incorpora cancións e ritmos predeterminados.
 
Os ritmos que veñen incorporados serven para tocar os acordes cunha soa tecla en diferentes estilos como [[valse]]s, rock etc. Algúns órganos teñen un sistema de aprendizaxe, como el [[Yamaha]] Education System, o sistema de aprendizaxe de [[Casio]] ou o DoReMi de [[Roland]]. Con estes sistemas educativos pódese aprender cancións, xa que o sistema indica a tecla a premer. Pódese practicar incluso anacos de canción. Algúns modelos traen incorporado un [[metrónomo]] co que se pode sincronizar coa mesma velocidade da melodía.
Liña 104:
==== Compositores destacados de música clásica ====
[[Ficheiro:Image-Frederic Chopin photo downsampled.jpeg|miniatura|200px|[[Frédéric Chopin]] foi un destacado pianista e [[compositor]] romántico de obras para piano.]]
As primeiras composicións específicas para piano apareceron en torno a [[1732]], entre as que destacan as 12 [[sonata]]s para piano de [[Lodovico Giustini]] tituladas ''Sonate da cimbalo di piano e forte detto volgarmente di martelletti''.
 
No período barroco houbo moitos compositores destacados que compuxeron obras e conciertos para instrumentos de teclado. Por elo non se lles pode considerar compositores para piano pero moitas das súas obras foron interpretadas posteriormente con dito instrumento. Entre eles destacan os [[alemáns]] [[Johann Sebastian Bach]] e [[Georg Friedrich Händel]], os [[Francia|franceses]] [[Jean-Philippe Rameau]] e [[François Couperin]], os [[Italia|italianositalia]]nos [[Domenico Scarlatti]] e [[Tomaso Albinoni]] e o frade [[España|español]] [[Antonio Soler]].<ref name="compositores">{{cita web |url=http://www.filomusica.com/filo88/inthistorica.html |título=Aspectos generales sobre la interpretación de la música para piano a través de la historia |dataacceso=4 de novembro de 2008 |lingua=castelán}}</ref>
 
No clasicismo destacan as obras para piano de compositores como [[Wolfgang Amadeus Mozart]], [[Joseph Haydn]], [[Ludwig van Beethoven]], [[Muzio Clementi]] e outros menos coñecidos como [[Friedrich Kuhlau]], [[Jan Ladislav Dussek]] e [[Anton Diabelli]]. Neste período tamén houbo outros compositores que crearon gran cantidade de [[sonatina]]s, [[rondó]]s e variacións, en ocasións con fins didácticos.<ref name="compositores"/>