Martiño de Dumio: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m Arranxos varios using AWB |
|||
Liña 3:
[[Ficheiro:MartindeBraga-Albelda.jpg|miniatura|dereita|280px|Representación de Martiño de Dumio nunha miniatura do ''Códice Albeldensis'', (ca. [[976]]).<br>Biblioteca do [[Mosteiro do Escorial]].<br>Á esquerda, pódese ler ''Martinus episcopus bracarensis''.]]
San '''Martiño de Dumio''', nado en [[Panonia]] (actual [[Hungría]]) contra [[510]] ou [[520]] e finado en [[Braga]] no [[579]] ou [[580]], tamén chamado '''San Martiño Dumiense''', '''San Martiño de Dume''' ou '''San Martiño de Braga''', foi un relixioso [[Cristianismo|cristián]] do século VI.
Está considerado como o apóstolo dos [[Suevos]], responsable maior da súa conversión do [[arianismo]] ao [[catolicismo]]. A súa obra eclesial e literaria, presentando un [[cristianismo]] adaptado aos diferentes grupos de poboación; a súa preocupación por transmitir valores procedentes da [[Antigüidade clásica]]; a predicación dun crisitianismo ortodoxo en tempos de [[herexía]] e as súa relacións cos [[Reino Suevo|reis suevos]], anuncian o ideal episcopal de [[Leandro de Sevilla|Leandro]] e [[Isidoro de Sevilla]].<ref name=F>Fontaine, Jacques (2002), páx. 55.</ref>
Liña 12:
[[Ficheiro:Martinho de Dume.JPG|miniatura|180px|Estatua de Martiño de Dumio en [[Braga]], [[Portugal]].]]
Membro dunha importante familia romana da antiga provincia de [[Panonia]] (actual [[Hungría]]), ingresa pronto no clero e moi novo trasládase a [[Palestina]] a visitar os [[Terra Santa|Santos Lugares]]. Alí reside durante varios anos e entra en contacto co florecente [[Monacato|movemento monástico]] que se desenvolve nas montañas de [[Xudea]].
=== Gallaecia ===
Liña 21:
=== Mosteiro de Dumio ===
En Gallaecia traballa varios anos como [[presbítero]] e como [[monxe]]. Funda un mosteiro en [[Dume|Dumio]], preto de ''[[Bracara Augusta]]'' (a actual [[Braga]], en [[Portugal]]), a capital do reino, xunto á igrexa que o rei suevo [[Carriarico]] dedicara a san [[Martiño de Tours]], tras a súa conversión ao catolicismo.
Pronto o mosteirio de Dumio convértese no principal centro de difusión de cultura e espiritualidade cristiá de orixe oriental no norte da [[península Ibérica]], xa que os seus monxes tiñan encomendada a copia de [[códice]]s, moitos posibelmente traídos polo mesmo Martiño de Oriente.
Liña 29:
Amais de batallador pola ortodoxia contra os arianos, foi tamén un fecundo escritor. Entre as principais obras, están os ''Escritos canónicos e litúrxicos''. Ttraduciu os ''Pensamentos dos padres exipcios''.
Martiño de Dumio é unha figura de capital importancia para a historia da cultura e lingua tanto galega como portuguesas. De feito, considerando indigno de bos cristiáns que se continuase a chamar os [[Día|días da semana]] segundo os nomes [[latín|latinos]] [[pagán]]s de ''Lunae dies, Martis dies, Mercurii dies, Jovis dies, Veneris dies, Saturni dies e Solis dies'', foi o primeiro en usar a terminoloxía eclesiástica para os designar (''Feria secunda, Feria tertia, Feria quarta, Feria quinta, Feria sexta, Sabbatum, Dominica Dies''), de onde proveñen os nomes dos días actuais en [[lingua portuguesa]] e aínda presente nalgunhas falas galegas: (segunda-feira, terça/terceira/terza-feira, quarta/corta-feira, quinta-feira, sexta-feira, sábado e domingo), caso único entre as linguas neolatinas, dado ter sido a única en substituír enteiramente a terminoloxía pagá pola cristiá.
Clara proba da forte acción desenvolvida por Martiño e seus sucesores na eliminación de formas pagás. Tentouno tamén cos nomes dos [[planeta]]s, ámbito onde non logrou o mesmo éxito e por iso aínda hoxe se denominan polos seus nomes clásicos e pagáns.
Liña 40:
== Labor político ==
[[Ficheiro:Ariamirogaliza.jpg|miniatura|200px|O rei Teodomiro cos bispos Lucrecio, André e Martiño.]]
Chega a Galicia no ano [[550]], e foi o máximo impulsor do esplendor cultural e político do [[Reino Suevo]]. Moi próximo ao rei suevo [[Teodomiro (rei suevo)|Teodomiro]], anímao ao goberno do reino apoiándose na xerarquía eclesiástica galaica e logra que abxure do [[arianismo]] e se bautice como [[catolicismo|católico]] en [[560]], atraendo con el á maoor parte da poboación do reino.
Os concilios de Braga son a máxima expresión desa concepción do goberno, que busca a lexitimidade no apoio da Igrexa galaico-romana. Tratábase dunha actitude de reafirmación política fronte ao arianismo do [[Reino Visigodo]] hispano.
Liña 97:
* ''De correctione rusticorum'' (Da Corrección dos rústicos)
* ''Formula vitae honestae'' (Fórmula da vida honesta)
{{Sucesión | predecesor = Nova creación | título = [[Diocese de Dumio|Bispo de Dumio]]
| |||