Afonso XII de España: Diferenzas entre revisións

{{Sen referencias|data=maio de 2010}}

'''Afonso XII, O Pacificador''', nado en [[Madrid]] o [[28 de novembro]] de [[1857]] e falecido en El Pardo o [[25 de novembro]] de [[1885]], foi Rei de [[España]] entre [[1875]] e [[1885]].

 

==Traxectoria==

Sendo aínda un neno os seus pais foron destronados pola [[revolución de 1868]], "La Gloriosa", e foron obrigados a exiliarse, polo que se educa en diversas cidades europeas como [[París]], [[Viena]] etc. A súa nai renunciou ao seu cargo como raíña en favor do seu fillo, nun documento que firmou en París en [[1870]]. Nestes anos sucedéronse varios gobernos provisionais (1868-70), o reinado de [[Amadeo I de Savoia]] e a [[Primeira República española]] (1873-1874). Esta foi ''liquidada'' polo xeneral Pavía, e grazas a isto, abriuse un período de gobernos provisionais. Durante esta etapa histórica ([[sexenio Revolucionario]]).

O [[1 de decembro]], Afonso fixo público un manifesto ([[Manifesto de Sandhurst]]), presentándose aos españois como príncipe católico, español, constitucional e desexoso de servilos. O 29 de decembro de [[1874]] prodúcese a restauración da monarquía en España. Naquel momento, o xefe do estado era o xeneral Serrano, imposto a raíz do golpe de estado do xeneral [[Manuel Pavía]] que supuxera a caída da Primeira República. O xefe de goberno provisional era o xeneral Sagasta.

 

 

Pouco despois morreu de [[tuberculose]] o día [[25 de novembro]] de 1885 no Palacio del Pardo en Madrid.

==Matrimonio==

Casou dúas veces, primeiro coa súa curmá, [[María de las Mercedes de Orleáns]], filla dos duques de Montpensier, morrendo esta de [[tifo]] uns meses despois de casaren. Despois cásase con [[María Cristina de Habsburgo-Lorena]], con ela tivo tres fillos.