Gran Premio de Bélxica de 1966: Diferenzas entre revisións

A distancia da carreira reduciuse con respecto ao ano anterior, de 32 a 28 voltas. Máis da metade dos corredoreso tiveron un accidente na primeira volta debido a unha forte tormenta e quedaban só sete corredores no inicio da segunda volta. Catro pilotos derraparon e estrelaronse na curva Burnenville, onde caía un espeso muro de choiva. O Cooper T81 de [[Jo Bonnier]] pasou por unha pequena zona libre no bordo da pista e o [[BRM P261]] de [[Jackie Stewart]] estrelouse contra un poste de teléfono e logo aterrou nunha gabia en [[Circuíto de Spa-Francorchamps|Masta Kink]], quedanto atrapado no seu BRM envorcado, encharcado ata a cintura no combustible, durante 25 minutos. [[Graham Hill]] e [[Bob Bondurant]], ambos dos cales estaban preto de Stewart, lograron rescatalo ca caixa de ferramentas dun espectador. Jack Brabham derrapou co [[Brabham BT19]] en Kink Masta a 135 quilómetros por hora, pero recuperou o control do coche e reincorporouse á carreira. Había moita auga na pista que se lle meteu e inundou o motor Climax de [[Jim Clark]] no seu [[Lotus 33]] e quedou fóra da carreira tamén na primeira volta. A primeira volta levouse toda a cabo baixo bandeiras verdes. E no inicio da segunda volta, 8 dos 15 pilotos que iniciaron estaban fóra da carreira.<ref>[httphttps://www.youtube.com/watch?v=-N9-QrRl1Uk ]{{dead link|date=June 2012}}xCm3Q4_5s_o</ref>

Logo do seu accidente nesta carreira, Jackie Stewart comezou os seus esforzos para aumentar a seguridade nas carreiras, que se prolongaron durante décadas, sobre todo logo de que a súa influencia como piloto de carreiras de Fórmula Un crecera a través das seguintes sete tempadas que competiu na Fórmula UnoUn.