Foca común: Diferenzas entre revisións

Áchase nas augas costeiras do norte do [[Atlántico]] e do [[Pacífico]], como tamén no [[mar Báltico]] e máismais no [[mar do Norte]], chegando, polo sur, até as costas de [[Portugal]], o que a converte na especie máis amplamente distribuída da superfamila dos pinnípedes.

A poboación mundial estímase que é deestá entre os 400 000 e os 500 000 individuos, estando ameazadas algunhas das súas subespecies en certos hábitats.<ref name=U>Thompson, D. & Härkönen, T. (2008): [http://www.iucnredlist.org/details/17013/0 ''Phoca vitulina''] na ''Lista vermella'' de especies ameazadas da [[UICN]].</ref>

A especie foi descrita en [[1758]] por [[Linneo]] na 10ª edición do seu ''[[Systema Naturae]]'',<ref name=L>Linnaeus, C. (1758).</ref> que a integrou dentro do xénero ''[[Phoca]]'' por el creado para incluír a varios mamíferos mariños coñecidos na súa época e que non clasificara canda os [[cetáceos]].

* ''Phoca vitulina concolor'' <small>(DeKay, 1842)</small>, de [[Norteamérica]] oriental.<ref name="N3726">[http://www.unep-wcmc.org/isdb/Taxonomy/tax-species-result.cfm?source=animals&genus=Phoca&species=vitulina UNEP-WCMC Base de datos de Especies] {{es}}</ref> non redcoñecidarecoñecida polo [[WoRMS]].<ref name=W/>

Porén, a dinámica das poboacións nesta zona variaron profundamente desde aqueles tempos, con caídas recentes a gran escala nas subpoboacións do norte do [[Reino Unido]], e aumentos rápidos da poboación, interrompidos por descensos importantes debido ás enfermidades no [[mar de Wadden]], as do sur de [[Inglaterra]], [[Kattegat]] e [[Skagerrak]], e un aumento gradual despois de ada case extinción na década de 1970 no Báltico. En xeral, a poboación de ''P. v. vitulina'' aumentou desde a década de [[1970]].<ref name=U/>

Na zona sur da área de distribución, desde maihai máis ou menos tempo, rexístrase unha regresión continua da poboación. Dúas das colonias situadas no [[canal da Mancha]], a da [[illa de Wight]] e da [[baía de Somme]], desapareceron na actualidade. Esta última contaba con con moitos centos de animais a principios do [[século XIX]] e só con algunhas decenas a finais do mesmo. A súa caza, e as molestias continuas que sufría, fixeron que deixase de reproducirse contra [[1930]]. Así mesmo, constatouse que se produciu una diminución alarmante nas costas do mar do Norte. No delta do [[río Rin|Rin]] o número de focas decaeu de 800 en [[1959]] a menos de 50 en [[1971]], e no mar de Wasdden nese mesmo ano non se contaban más de 233 animais, mentres que eran máis de 1 000 algúns anos antes. O principal factor desta regresión parece ser que foi a acción dos [[contaminación|contaminantes]] sobre a fecundidade.<ref name=DR/>