Revisión como estaba o 14 de decembro de 2014 ás 01:50 editar Estevoaei (conversa \| contribucións) Burócratas, Administradores 181.095 edicións Sen resumo de edición ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 20 de novembro de 2015 ás 05:39 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Engado {{Control de autoridades}}; cambios estética Edición máis nova →
Liña 39: '''Ataúlfo''', nado posiblemente no ano 372, foi un nobre xermánico, rei dos [[visigodos]] do 410 ao 415. Fillo de [[Atanarico]], da dinastía baltinga, foi nomeado rei ao estilo xermano (sobre a tumba do seu antecesor) á morte do seu curmán e cuñado [[Alarico I]]. == Traxectoria == Do 410 ao 412 practicamente non se coñece nada, o único que se sabe é que cando foi coroado xa tiña a idea de destruír por completo o Imperio romano e fundar un Imperio Gótico. Ao principio intentou seguramente pasar a África como o seu predecesor, pero ao resultarlle imposible, optou por emigrar coas súas xentes da península Itálica e dirixirse ás Galias. No mesmo 412 entra en contacto co emperador [[Flavio Honorio\|Honorio]] e asina un tratado de alianza, polo cal Roma comprométese a dar provisión (anona) e a cesión de terra na [[Galia]] a cambio de devolver á súa irmá [[Gala Placidia]]. Este foi o comezo da organización dos visigodos como reino e Estado permanentes, ao que contribuíu Ataúlfo en gran medida. Casou dúas veces. A súa primeira esposa é de nome descoñecido, pero se sabe que con ela tivo seis fillos. A súa segunda esposa foi [[Gala Placidia]], filla do emperador romano [[Teodosio I o Grande]]. En xaneiro de 414 casaríase por sorpresa (segundo rito romano) con Gala Placidia en Narbona, aínda que o historiador Jordanes indica que casáronse no 411 no foro Livii (Forli). A data de Jordanes pode referirse realmente ao comezo do romance entre ela e o rei godo, pois algúns historiadores afirman que houbo máis amor que política en devandita unión. A voda produciu a ira en Honorio, que reaccionou enfurecido. Ataúlfo ¿nunha manobra estratéxica? simula abdicar en Prisco Atalo, ao que nomea Emperador dos visigodos, pero Honorio dáse conta da artimaña e córtalle os víveres provenientes dos portos baixo o seu poder, o que lle obriga a principios de 415 a abandonar a Galia en dirección a Hispania, cinco anos despois de que o fixesen os suevos, vándalos e alanos, e en Barcino (Barcelona) instala o seu corte. Nela nacerá o fillo que tivo con [[Gala Placidia]], chamado Teodosio, co que pretendía unir aos godos cos romanos, pero desgraciadamente o neno morrerá meses despois. Nesta época segue unha política de entendemento e achegamento con Roma, o que lle produce inimizades no seu séquito. Pódeselle considerar como o verdadeiro fundador do poder político dos visigodos. Pero Ataúlfo non cumpriu o tratado ao non devolver á refén, e no outono de 413 intenta invadir a zona de Marsella. Ao non conseguilo, desprazouse cara a Narbona, Tolosa e Bordeos, é dicir, as rexións chamadas Galia Narbonense e Aquitania, onde se instala provisionalmente. Desde estes territorios, os visigodos non tiñan acceso ao mar, pois as costas seguían estando en poder dos romanos. Liña 58: \| período = [[410]] – [[415]] }} {{Control de autoridades}} [[Categoría:Reis visigodos]]

Ataúlfo (rei): Diferenzas entre revisións