Ingeborg Bachmann: Diferenzas entre revisións

Un emprego na emisora de radio [[Rot-Weiss-Rot]] (Vermello-Branco-Vermello, a emisora de radio das forzas de ocupación americanas) facilitou a Bachmann facerse cunha visión ampla da literatura contemporánea, á vez que lle proporcionou un salario decente que lle permitiu un traballo literario serio. Ademais, a súas primeiras [[obra radiofónica|obras radiofónicas]] foron publicadas pola emisora, como ''Ein Geschäft mit Träumen'' ([[1952]]) ("Un negocio cos soños") ou ''Die radiofamilie'' ("A familia da radio"). Os seus poemas e estas obras obtiveron simultaneamente éxito de crítica e de público, o que lle significou un gran éxito no mundo xermanófono. Cos seus poemas buscaba, de acordo co obxectivo do Grupo 47, renovar a lingua: non se constrúe «un mundo novo sen unha linguaxe nova». Outro tema puramente bachmaniano vai aparecendo: o amor e a violencia inherente ás relacións; a incomunicación na parella; o tráxico da existencia feminina.

A sesión do Grupo 47 de [[1958]], denominada ''Grossholzleute'' presenciou a emerxencia dunha facción feminina levada por Bachmann, [[Ilse Aichinger]] e outras autoras. O Grupo 47 debía liberar aos homes das palabras manchadas polos [[nazi|nazis]]s e axudarlles a escribir un novo mundo. Tamén debía servir, dicían elas, para limpar a lingua daquelas palabras das que se serven os homes para falar das mulleres no seu nome, usurpando o seu sitio e matando as súas paixóns. Foi o comezo dun intento literario orixinal e revolucionario de escribir o Amor, coa representación del que as mulleres fan coas súas palabras, e non aquelas fabricadas por séculos de autores masculinos. Este cambio de obxectivo "político", de temática literaria, así como o paso da poesía á novela, romperon o vínculo entre Bachmann e o público.

Posteriormente o traballo de Bachmann centrouse principalmente en temas como os límites persoais, o establecemento da verdade e a [[filosofía da linguaxe]], esta última seguindo as ideas de [[Ludwig Wittgenstein]]. En [[1953]] marchou a [[Roma]], onde dedicou a maioría dos anos seguintes a escribir [[poema]]s, [[ensaio (literatura)|ensaioensaios]]s, [[libreto]]s de [[ópera]] e [[historia curta|historias curtas]], que pronto lle significaron fama internacional e numerosos premios. Entre [[1958]] e [[1963]] tivo como compañeiro ao escritor [[Suíza|suízo]] [[Max Frisch]], con quen viviu en Roma e [[Frankfurt]]. Esta relación levouna a Suíza e ofreceulle o papel do segundo protagonista na obra de Frisch ''Mein Name sei Gantenbein''.

== Obras ==