Cnidoblasto: Diferenzas entre revisións

Os cnidoblastos conteñen un orgánulo chamado cnidociste (que os hai de varios tipos), que xeralmente está constituído por unha cápsula con forma de bulbo que contén unha estrutura tubular oca enroscada. Os filamentos poden ter extremo aberto ou pechado acabado en dardo, en maza, ser uniforme, estar enrolados en espiral compacta, ter espiñas, conter substancias pegaxosas, e ter paredes máis ou menos finas. Os cnidocitos inmaduros denomínanse ás veces cnidoblastos, pero nalgunhas obras non se fai esa distinción. O lado orientado ao exterior da célula ten unha especie de pelo chamado cnidocilio, que serve de gatillo para disparar o cnidociste. Cando se activa este gatillo, a estrutura tubular do cinidocisto sae exectada a gran velocidade e no caso dos nematocistes penetrantes, o túbulo penetra no organismo que fixo disparar o mecanismo. Esta descarga non leva máis duns poucos [[microsegundo]]s, e pode acadar [[aceleración]]s dunhas 40.000 [[forza g|''g'']].<ref name="Holstein+1984">{{citeCita journalpublicación periódica | author =Holstein T., Tardent P. | title =An ultrahigh-speed analysis of exocytosis: nematocyst discharge | journal =Science | volume =223 | issue =4638 | pages =830–833 | year =1984 | url = | doi =10.1126/science.6695186 | pmid =6695186 | accessdate = 2012-11-11}}</ref><ref name="Kass-Simon+2002">{{citeCita journalpublicación periódica | author =Kass-Simon G., Scappaticci A. A. Jr | title =The behavioral and developmental physiology of nematocysts | journal =Canadian Journal of Zoology | volume =80 | issue = | pages =1772–1794 | year =2002 | url =http://www.biochem.uci.edu/steele/Kass-Simon.pdf | doi =10.1139/Z02-135 | accessdate = 2012-10-25}}</ref> Investigacións recentes indican que o proceso ocorre en só 700 nanosegundos, e a aceleración chega a 5&nbsp;410&nbsp;000 ''g''.<ref name="Timm+2006">{{citeCita journalpublicación periódica | author =Nüchter Timm, Benoit Martin, Engel Ulrike, Özbek Suat, Holstein Thomas W. | title =Nanosecond-scale kinetics of nematocyst discharge | journal =Current Biology | volume =16 | issue =9 | pages =R316–R318 | year =2006 | url =http://www.cell.com/current-biology/fulltext/S0960-9822(06)01422-9 | doi =10.1016/j.cub.2006.03.089 | accessdate = 2012-10-25}}</ref> Despois da penetración, o contido tóxico do nematociste inxéctase no organismo obxectivo, o que o paralizará ou matará e isto permitirá que os cnidarios o devoren. O líquido que está dentro do cnidociste contén aminoácidos e outros ácidos, algunhas proteínas, a miúdo con efectos tóxicos, e concentracións altas de [[péptido]]s como o [[ácido poli-gamma-glutámico]].

Os cnidocistes son armas moi eficientes. Demostrouse en experimentos que un só cnidociste é suficiente para paralizar un [[artrópodo]] pequeno (larva de ''[[Drosophila]]''). Os cnidoblastos máis perigosos (para os humanos, polo menos) téñenos as [[cubozoos|cubomedusas]].<ref name="pmid16928389">{{citeCita journalpublicación periódica |author=Tibballs J |title=Australian venomous jellyfish, envenomation syndromes, toxins and therapy |journal=Toxicon |volume=48 |issue=7 |pages=830–59 |date=December 2006 |pmid=16928389 |doi=10.1016/j.toxicon.2006.07.020 |url=}}</ref><ref name="pmid17688901">{{citeCita journalpublicación periódica |author=Brinkman D, Burnell J |title=Identification, cloning and sequencing of two major venom proteins from the box jellyfish, Chironex fleckeri |journal=Toxicon |volume=50 |issue=6 |pages=850–60 |date=November 2007 |pmid=17688901 |doi=10.1016/j.toxicon.2007.06.016 |url=}}</ref><ref name="pmid18243272">{{citeCita journalpublicación periódica |author=Brinkman D, Burnell J |title=Partial purification of cytolytic venom proteins from the box jellyfish, Chironex fleckeri |journal=Toxicon |volume=51 |issue=5 |pages=853–63 |date=April 2008 |pmid=18243272 |doi=10.1016/j.toxicon.2007.12.017 |url=}}</ref> Un membro deste grupo, a avespa de mar ''[[Chironex fleckeri]]'' considérase "o animal mariño máis velenoso coñecido", segundo o [[Instituto Australiano de Ciencias Mariñas]]. Pode causar unha gran dor nos humanos, e pode provocar en ocasións a morte. Outros cnidarios, como a medusa ''[[Cyanea capillata]]'' ou o [[hidrozoo]] ''Physalia physalis'' ([[carabela portuguesa]]) poden tamén causar unha gran dor e ás veces son mortais. Por outra parte, as [[anemone]]s de mar gregarias son uns dos cnidarios que teñen unha picadura máis leve, quizais debido á incapacidade dos seus cnidocistes de penetrar na pel, creando unha sensación similar á de tocar candeas pegaxosas. Ademais de para alimentarse e defenderse, as anemones de mar e as colonias de coral usan os cnidocistes dos seus cnidoblastos para picarse unhas a outras e defender o seu territorio ou gañar espazo.<ref>http://www.youtube.com/watch?v=WQEiYWGitKs</ref>

* {{CiteCita journalpublicación periódica |url=http://jellieszone.com/nematocysts.htm |title=Nematocysts |first=Dave |last=Wrobel |publisher=JelliesZone }}