Festina lente: Diferenzas entre revisións

A novela conta a vida de Ambrosio Cavaleiro, un encadernador nado en [[Nogueirosa, Pontedeume|Nogueirosa]] ([[Pontedeume]]), que desenvolveu toda a súa vida profesional na [[Santiago de Compostela|Compostela]] que cruza do [[século XVI]] ao [[século XVII]]. A novela é tamén un retrato da vida cultural da cidade naquel tempo: artesáns de [[acibeche]], impresores, a derrota da [[Armada Invencible]], a [[Inquisición]] etc.

 

O título procede do [[oxímoro]] [[lingua latina|latino]] ''festina lente'', que significa "bule devagariño". O primeiro en adoptar esta expresión como lema persoal foi [[Augusto]], pero á novela chega a través do impresor [[Aldo Manuzio]], que o fixo seu e que o colocaba como sinatura dos seus traballos.

 

{{spoiler}}

* Ambrosio Cavaleiro. Nado en [[Nogueirosa, Pontedeume|Nogueirosa]] en [[1568]] e falecido en Compostela en [[1627]]. Foi aprendiz no obradoiro de encadernación de Ubaldo Luaces e logo da morte deste, titular do obradoiro. Tamén coñecido nalgúns capítulos como Lucas de Pruzos, dedicado baixo esta forma a recoller libros raros e tesouros bibliográficos.

* Bieito González Araúxo. Irmán do anterior, arquitecto portugués que traballou en Santiago de Compostela.

 

{{spoiler}}

A novela narra a vida de Ambrosio Cavaleiro desde que o entrega o seu pai como aprendiz do encadernador Ubaldo Luaces, ata que falece. No camiño, herda o obradoiro de Luaces, dedícase a perseguir textos raros e libros valiosos baixo un [[pseudónimo]] e ten relacións sexuais e amorosas cun paxe do deán da catedral, que o levan a enfrontarse á [[Inquisición]]. Pero ao mesmo tempo a novela segue a historia dun [[códice]], gravado cun sinal de tres serpes que teñen forma de pegada de [[lavanco]], que é co que comeza e remata a novela.

O códice queda no obradoiro de Ambrosio, que llo entrega nos seus últimos anos a un impresor compostelán, neto de canteiros, que emigra a América. No último capítulo, un indíxena centroamericano atopa o códice nun cadáver e marcha correndo con el. O documento está escrito no [[verbo dos arxinas]].

 

Moitos dos personaxes que se citan na novela existiron en realidade, tanto principais como secundarios, se ben non todos os seus actos están demostrados con fontes.

 

Un dos elementos importantes na novela é o [[verbo dos arxinas]], código gremial que empregaban os canteiros galegos.

 

 

 

[[Categoría:Obras literarias de 2008]]